Ang mga modernong sasakyan ay nilagyan ng mga control unit (ECUs). Bilang karagdagan sa yunit ng kontrol ng engine na kumokontrol, bukod sa iba pang mga bagay, ang pag-iniksyon at pag-aapoy, sa karamihan ng mga kaso ay may dose-dosenang iba pang mga yunit ng kontrol, bawat isa ay may sariling function. Kabilang dito ang isang ECU para sa awtomatikong pagpapadala, pagkontrol sa klima, ang sistema ng pag-iilaw at pagsenyas, ngunit pati na rin ang bawat pinto na nilagyan ng sarili nitong ECU.
Ang interface electronics sa ECU ay nagsasalin ng mga papasok na signal ng sensor sa isang digital na mensahe. Binabasa ng processor ang digital na mensaheng ito at pinoproseso ito sa memorya. Ang processor ay nagsasagawa ng mga tagubilin, naghahambing ng data sa mga alaala at bumubuo ng isang output. Halimbawa, mula sa isang mapa, ang mga oras para sa fuel injection at ignition ay tinutukoy mula sa papasok na impormasyon ng sensor (tulad ng posisyon ng accelerator pedal, vacuum sa intake manifold, bilis ng engine at temperatura). Ang kontrol sa proseso ay nagbibigay ng feedback, kung saan ang proseso ay inaayos: kapag masyadong maraming gasolina ang na-inject, ito ay sinusukat at ibinabalik sa ECU, at ang tagal ng iniksyon ay nababawasan sa pamamagitan ng fuel trims.
