Przedmioty:
- Wysunięcie palca na zakręcie
- Obliczanie podanych kątów
Zbieżność w zakręcie:
Podczas pokonywania zakrętów przednie koła nie skręcają się pod tym samym kątem. Koło wewnętrzne zawsze wykona „ostrzszy” obrót niż koło zewnętrzne. Zdjęcie pokazuje, dlaczego tak się dzieje.
Na zdjęciu widać, że linie wychodzące z przednich kół kończą się w kącie M. Kąt M jest wspólnym punktem obrotu obu przednich kół. Gdyby koła obracały się pod tym samym kątem (oba koła są w dokładnie tej samej pozycji), linie wychodzące z kół również biegłyby równolegle do siebie w nieskończoność. Nigdy nie znajdą wspólnego punktu obrotu M. Dlatego charakterystyka kierowania w tej sytuacji będzie bardzo słaba. Cała ta zasada nazywa się „rozstawem kół na zakręcie”. Wszystkie nowoczesne samochody są wyposażone w tę funkcję.
Na gładkich powierzchniach, np. podłodze w garażu, podczas skręcania słychać pisk opon. Dzieje się tak z powodu tej zasady. Koło wewnętrzne, ustawione pod większym kątem niż zewnętrzne, będzie doświadczać pewnego poślizgu. Nazywa się to błędem sterowania. Więcej informacji o błędzie sterowania (oraz wykres) znajdziesz na stronie błąd sterowania.
Na tej stronie wyjaśniono, w jaki sposób można obliczyć kąty wejściowe (w stopniach) obu przednich kół na podstawie szeregu danych.
Obliczanie podanych kątów:
Do obliczenia wprowadzonych kątów wymagane są następujące dane pojazdu:
- Szerokość toru
- Rozstaw osi
- Średnica koła toczenia
- Odległość zwrotnicy (na tej stronie utrzymujemy odległość zwrotnicy równą rozstawowi kół)
- Rozmiar opony (w zależności od obliczenia. Na tej stronie do obliczeń używany jest rozmiar opony, ale obliczenia można wykonać również do rogów zderzaka. Jednakże zostanie dodanych więcej narożników).
| Szerokość toru = 1600 mm | Rozstaw osi = 3200 mm |
| Średnica koła zawracania = 13,225 m | Rozstaw zwrotnic = szerokość toru = 1600 mm |
| Rozmiar opony = 225 | L i L' = nieznane |
Objaśnienie symboli:
α = alfa
β = beta
γ = gamma
Litery te pochodzą z alfabetu greckiego i są często używane do obliczania kątów.
L = długość
L' = L z dodatkiem „akcent”, który jest często używany w matematyce. Równie dobrze mogło być napisane L2. Na przykład trzecie L miało dwa akcenty: L”.
To samo dotyczy R”.
Kąty alfa, beta i gamma leżą w punkcie M.
Kąt Alfa + Gamma = kąt Beta.
Cały promień skrętu wynosi 13,225 6612,5 metrów. R to promień, czyli połowa promienia obrotu (XNUMX). Na rysunku podano R'. To R' nie jest ustalonym faktem. Należy to obliczyć odejmując połowę szerokości pasma. Innym sposobem jest odjęcie odległości zwrotnicy, ale na tej stronie używamy: Szerokość rozstawu = odległość zwrotnicy. Proste obliczenie jest następujące:
R = 6612,5 mm
R' = R – połowa szerokości pasma
R' = 6612,5 – (225 : 2)
R' = 6612,5 – 112,5
R' = 6500 mm
Wypełniamy literę R' na obrazku. Następnie obliczamy kąt sin α (sinus alfa) za pomocą reguły sinus. Następnie obliczamy pozostałe kąty, korzystając ze stycznej i twierdzenia Pitagorasa.
Obliczanie kąta za pomocą sinusa:
Sin α = Strona przeciwna: Strona ukośna
Sin α = Wb: R'
Grzech α = 3200 : 6500
Grzech α = 0.492
Inv Sin α = 29,5°
Wyjaśnienie obliczeń:
Chcemy obliczyć Sin α. Zatoka jest podzielona po stronie przeciwnej przez stronę ukośną (mnemonik: SIN = SOS).
Wb= rozstaw osi = 3200 mm. Wcześniej obliczyliśmy R' = 6500 mm.
Następnie dzielimy to razem; wtedy mamy Sin α = 0.492. Aby następnie zamienić tę liczbę na kąt, wpisz w kalkulatorze przycisk sin-1 (zwykle najpierw naciśnij przycisk Shift, a następnie klawisz Sin), a następnie naciśnij przycisk 0.492 lub ANS. Teraz pojawia się kąt 29,5 stopnia.
Sin α jest teraz znany. Teraz właściwie chcemy obliczyć tg β, ale wtedy potrzebujemy długości L'. To trzeba najpierw obliczyć. Dlatego korzystamy z odpowiedzi z obliczenia L', aby później obliczyć Tan β.
L' = L – szerokość toru.
Obliczamy L za pomocą twierdzenia Pitagorasa. Znane są 2 boki trójkąta (6500 i 3200). Druga strona 1600 to rozstaw kół od opony do opony, więc się nie liczy. Obliczymy dolną część, która biegnie od lewej tylnej opony do wspólnego punktu M. Obliczenia dotyczą zatem całego niebieskiego trójkąta.
Twierdzenie Pitagorasa wygląda następująco:
A^2 + B^2 = C^2. (Znak ^ jest symbolem „władzy”. Zatem jest napisane A do kwadratu + B do kwadratu = C do kwadratu. Tutaj formułujemy to nieco inaczej.
Długość 3200 A nazywamy, 6500 B, a najniższy nieznany bok nazywamy C:
C^2 = 6500^2 – 3200^2
C^2 = 42250000 – 10240000
C^2 = 32010000^2
Aby wyeliminować kwadrat, bierzemy pierwiastek kwadratowy z liczby.
C^2 = √32010000
C = 5658 mm.
Bok C ma w rzeczywistości długość L.
Teraz można obliczyć L'. Znana jest długość całkowita L i szerokość toru, więc można je łatwo od siebie odjąć:
L' = L – szerokość toru
L' = 5658 – 1600
L' = 4058 mm
Teraz Wb i L' są znane. Znane są dwa z trzech boków trójkąta, więc możesz użyć stycznej, aby znaleźć trzeci bok Worden obliczony:
Obliczanie kąta za pomocą stycznej:
Tan β = Strona przeciwna: Strona sąsiadująca
Tan β = Wb: L'
Tan β = 3200: 4058
Tan β = 0.789
Inv Tan β = 38,3°
Wyjaśnienie obliczeń:
Chcemy obliczyć Tan β. Styczna dzieli stronę przeciwną przez stronę sąsiednią (mnemonik: TAN = TOA).
Wb= rozstaw osi = 3200 mm. Wcześniej obliczyliśmy L' = 4058 mm.
Następnie dzielimy to razem; wtedy mamy Tan β = 0.789. Aby następnie przekonwertować tę liczbę na kąt, wprowadź w kalkulatorze przycisk tan-1 (zwykle najpierw naciśnij przycisk Shift, a następnie klawisz Tan), a następnie naciśnij przycisk 0.789 lub ANS. Teraz pojawia się kąt 38,3 stopnia.
Teraz obliczono kąty skrętu obu przednich kół. Lewe przednie koło ustawione jest pod kątem 29,5°, a prawe przednie koło pod kątem 38,3°. Oznacza to, że kąt skrętu w obu kołach wynosi 8,8°. Na zakręcie w lewo ten sam kąt skrętu będzie skutkować tym samym kątem skrętu.
Strona op geometria koła opisano kilka pozycji kół.
