Przedmioty:
- Technologia sterowania
- Sterowanie procesem w oparciu o warunki pracy
Technologia sterowania:
ECU mierzy, kontroluje i reguluje procesy. ECU otrzymuje informacje z czujników. Czujnik przetwarza zmianę wielkości fizycznej na sygnał elektryczny. Informacje z czujnika trafiają do ECU poprzez wejście. Możliwe sygnały wejściowe pochodzą z:
- czujnik prędkości;
- czujnik temperatury;
- czujnik obciążenia (podciśnienia);
- czujnik tlenu.
Informacje, które napływają, niekoniecznie prowadzą bezpośrednio do działania. Dopiero gdy zmierzona wartość odbiega od wartości żądanej, można regulować sterowanie siłownikiem. ECU pełni wówczas funkcję „regulacyjną”. Decyzje tak/nie podejmowane są za pomocą zaprogramowanego programu komputerowego (pamięć ROM/Flash).
Zmierzyć: czujnik, w tym przypadku czujnik, mierzy wielkość fizyczną i przetwarza ją na sygnał elektryczny. Ta zmierzona wartość (X) jest wysyłana do sterownika. Zmierzona wartość nie musi koniecznie prowadzić bezpośrednio do działania; pomyśl o stałej temperaturze.
Sterować: sterownik (ECU) steruje siłownikiem. Nie ma sprzężenia zwrotnego z czujnika, więc ECU nie podąża za sekwencją procesu. Dlatego nie zawsze można rozpoznać błąd w procesie. Przykładem sterowania jest ręczne sterowanie klaksonem (W); ECU steruje klaksonem (Y) podczas obsługi przełącznika. Klakson nie ma funkcji sterującej, więc usterki (Z) nie są rozpoznawane.
Zaaranżować: sterownik może przetworzyć polecenie ręczne (W) lub zmierzoną wartość czujnika (X) w sterownik siłownika. Siłownik powoduje zmianę procesu; należy wziąć pod uwagę na przykład czas trwania wtrysku. Wstrzyknięcie większej ilości oznacza bogatszą mieszankę. Zawartość tlenu jest mierzona przez sondę lambda i przesyła tę zmierzoną wartość (X) do sterownika. Kiedy wystąpi nieprzewidziana usterka (np. blokada wtryskiwacza), powoduje to zmianę (Z) procesu. To odchylenie jest również mierzone przez czujnik, dzięki czemu sterownik może regulować proces za pomocą sterowania siłownikiem.
Sterowanie procesem w oparciu o warunki pracy:
Układ zarządzania pracą silnika spalinowego musi optymalnie spalać mieszankę w każdych warunkach pracy. Określenie składu mieszanki i czasu zapłonu ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia składu spalin (emisji), ekonomii i osiągnięcia pożądanej mocy.
Każdy stan pracy ma swoją własną technologię sterowania:
- Zimny start: mieszanka jest bogata, a zapłon jest opóźniony;
- Ciepły start: mieszanka jest mniej bogata niż podczas zimnego startu;
- Praca na biegu jałowym na zimno: mieszanka jest bogata i prędkość obrotowa biegu jałowego jest zwiększona;
- Gorący bieg jałowy: mieszanka jest mniej bogata przy niższych obrotach biegu jałowego;
- Częściowe obciążenie: mieszanka stechiometryczna, zakres prędkości obrotowej od 1500 do 4000 obr./min, ustawiony czas zapłonu, aktywna kontrola lambda;
- Pełne obciążenie: mieszanka jest wzbogacona, obciążenie i prędkość są wysokie;
- Przyspieszenie: mieszanka bogata, zapłon opóźniony;
- Zwalnianie: uboga mieszanka, wczesny zapłon.
Powiązane strony:
