Przedmioty:
- Ogólna pomoc w parkowaniu
- Czujnik parkowania
- Kamera cofania
- Widok z boku
- Widok przestrzenny
- Pomoc w parkowaniu
Ogólna pomoc w parkowaniu:
Systemy wspomagania parkowania obejmują systemy pomagające kierowcy przy wsiadaniu i wysiadaniu z parkingu. Najbardziej znanym systemem wspomagania parkowania jest „kontrola odległości parkowania”, w skrócie PDC. System ten informuje kierowcę pojazdu o odległości od samochodu znajdującego się z tyłu, a przy rozbudowanych systemach także z przodu pojazdu. Na tej stronie opisano nowoczesne technologie będące rozwinięciem systemu wspomagania parkowania lub całkowicie samodzielnym systemem wspomagania.
Czujnik parkowania:
Park Distance Control (PDC) to system ostrzegania o odległości, który mierzy sygnały podczas wjazdu i wyjazdu z miejsca parkingowego oraz dostarcza informacji o odległości od przeszkody. Czujniki ultradźwiękowe znajdują się w tylnym zderzaku, a często także w przednim zderzaku (patrz zdjęcie). Emitują one fale dźwiękowe o bardzo wysokiej częstotliwości, niezauważalne dla ludzkiego ucha. Te częstotliwości ultradźwiękowe odbijają się od pobliskich obiektów i są odbierane przez czujnik. Czujnik mierzy czas pomiędzy wysłaniem i otrzymaniem tych sygnałów. Im bliżej obiektu znajduje się, tym szybciej sygnał powraca. Czujnik wychwytuje go i przekazuje do jednostki sterującej PDC (komputera).
Komputer ten może przesyłać je do kierowcy w postaci sygnałów audio oraz sygnałów obrazu i dźwięku. Następnie słychać sygnał dźwiękowy, który staje się coraz szybszy w miarę zbliżania się obiektu. W odległości około 30 cm emituje ciągły sygnał dźwiękowy, który informuje kierowcę o konieczności zatrzymania się.
Nowoczesne komputery pokładowe często wyposażone są w opcję pokazywania na ekranie odległości od obiektu. Czujniki PDC są takie same; jednostka sterująca oblicza dane z czujników i przetwarza je na informacje, które można wyświetlić na ekranie.
Poniższy obrazek przedstawia jednostkę sterującą PDC (ECU). Ten szary kwadrat zawiera mikrokontroler, wzmacniacz i bramkę AND. Mikrokontroler przesyła napięcie o fali prostokątnej o częstotliwości około 40 kHz (czarny). Okresowo generowane jest również napięcie blokowe o niskiej częstotliwości (czerwony/niebieski). Bramka AND odbiera dwa napięcia blokowe. Gdy oba napięcia są wysokie, napięcie wyjściowe (na prawo od bramki AND) jest wysokie. Gdy jedno z dwóch napięć jest niskie, moc wyjściowa również staje się niska. Napięcie wyjściowe jest przesyłane z powrotem do mikrokontrolera i do przetwornika w czujniku PDC. Nadajnik emituje sygnał ultradźwiękowy z prędkością około 300 m/s. Gdy w pobliżu znajduje się obiekt, dźwięk ultradźwiękowy odbija się i jest rejestrowany przez odbiornik. Nazywamy to „triangulacją”. Odbiornik wysyła utworzony sygnał blokowy do ECU. Sygnał blokowy jest wzmacniany za pomocą wzmacniacza, a następnie przetwarzany przez mikrokontroler.
Czas pomiędzy otrzymaniem sygnału wyjściowego z bramki AND a wzmacniaczem jest miarą odległości od obiektu. Im mniejsza odległość czujnika PDC od obiektu, tym krótszy czas. Mikrokontroler steruje brzęczykiem lub komunikuje się z innymi jednostkami sterującymi poprzez magistralę CAN.
Poniższy schemat obwodu (VAG) przedstawia komunikację pomiędzy jednostkami sterującymi, wejściami do przełączników i wyjściami, między innymi do brzęczyka.
Jednostka sterująca PDC (J446) odbiera sygnał prędkości jazdy i biegu wstecznego poprzez magistralę CAN. Jednostka sterująca PDC wysyła modulowane napięcie blokowe poprzez złącze T12/11 do złącza kablowego (X86 w tylnym zderzaku), które jest podłączone do wszystkich czujników PDC (G203, G334, G335 i G206). Każdy czujnik PDC ma swój własny przewód sygnałowy (przez pin 2) do ECU. Ponadto masa każdego czujnika jest połączona ze spoiną uziemiającą (352).
Gdy jeden lub więcej czujników wykryje obiekt, jednostka sterująca aktywuje brzęczyk (H15). W zależności od odległości od obiektu brzęczyk emituje szybszy lub wolniejszy przerywany sygnał dźwiękowy.
Dzięki komunikacji z interfejsem diagnostycznym (J533) możliwe jest wykonywanie następujących funkcji diagnostycznych:
- zapytanie o pamięć błędów
- Dostosuj kodowanie centrali sterującej (np. po rozbudowie systemu o czujniki PDC z przodu lub po zamontowaniu haka holowniczego)
- wyregulować głośność brzęczyka
- Odpytuj bloki zmierzonych wartości m.in. odległości wszystkich czujników od obiektu, obliczonej odległości oraz czasu stabilizacji nadajnika i odbiornika.
Kamera cofania:
Oprócz układu kontroli parkowania asystent parkowania może być również wyposażony w kamerę cofania. W momencie, gdy kierowca wrzuci bieg wsteczny lub naciśnie przycisk we wnętrzu, włącza się kamera znajdująca się z tyłu pojazdu. Zwykle obraz pokazuje ekran radia lub komputera pokładowego.
Zdjęcie poniżej przedstawia wyświetlacz BMW z obrazem z tyłu pojazdu. Na prawo od obrazu z kamery znajduje się pojazd z trzyczęściową siatką z przodu i z tyłu; Pokazuje odległość do obiektu rejestrowaną przez czujniki PDC.
Na obrazie z kamery cofania widać czerwone i zielone linie. Czerwone linie pokazują możliwy kierunek, w którym można kierować pojazdem; Przy maksymalnej sterowności koła będą podążać za czerwoną linią na zewnątrz zakrętu. Zielona siatka podąża za kierunkiem obrotu kierownicy; w tym momencie przednie koła są na wprost. Kiedy kierowca kręci kierownicą, zielone linie wskazują rzeczywisty tor jazdy. Czujnik kąta skrętu rejestruje położenie kierownicy.
Kamera cofania jest czasami dobrze widoczna i często znajduje się w pobliżu tablicy rejestracyjnej i/lub klamki otwierającej tylną klapę. Czasami producenci decydują się na montaż kamery poza zasięgiem wzroku. Poniższe zdjęcie przedstawia kamerę cofania VW Golfa, gdzie silnik elektryczny odchyla emblemat VW, aby przesunąć kamerę na zewnątrz. Emblemat składa się automatycznie, gdy ponownie jedziesz do przodu. Aparat nie tylko jest umieszczony poza zasięgiem wzroku, ale także obiektyw wolniej się brudzi.
Widok z boku:
Kiedy cofasz pomiędzy dwoma pojazdami lub dużymi obiektami, musisz jechać kawałek do przodu, aby spojrzeć w lewo i prawo. Jest to o wiele łatwiejsze dzięki kamerze bocznej (zwanej także kamerą narożną); kamery po lewej i prawej stronie przedniego zderzaka przesyłają obraz na ekran w desce rozdzielczej. Na zdjęciu widać obraz z kamer narożnych. Niestety kamer nie da się zamontować w sposób niewidoczny. Samochody wyposażone w kamerę boczną mają (często) czarny obiektyw w zderzaku. Zdjęcie poniżej przedstawia przedni zderzak BMW z lewą kamerą.
Widok przestrzenny:
Do najbardziej luksusowych systemów wspomagających parkowanie zalicza się niewątpliwie „widok przestrzenny”, zwany także widokiem z góry, widokiem 3D lub widokiem z lotu ptaka. Każda marka nadaje systemowi swoją nazwę i charakterystykę. Obecnie używamy nazwy widok przestrzenny.
W trybie widoku przestrzennego na ekranie pokazywana jest górna część samochodu. Wygląda na to, że jest tam kamera obserwująca dach samochodu i teren wokół niego. Samochód jest symulacją, a otoczenie rejestrowane jest przez kilka (najczęściej cztery) złożone z kamer.
Poniższe trzy zdjęcia (z BMW) przedstawiają obraz, jaki widzi kierowca. Podczas parkowania wyraźnie widoczne jest oddzielenie miejsca parkingowego od obiektów typu słupki itp. Podczas cofania możesz powiększyć widok z tyłu; Można tu zobaczyć głównie rośliny. Konwencjonalne czujniki PDC rejestrują odległość do roślin. Komputer zaznacza tę odległość kolorem czerwonym.
Podczas parkowania przodem system może także pokazywać otoczenie i przód. Czujniki PDC pomagają teraz także określić odległość do ogrodzenia.
Parkowanie równoległe wzdłuż krawężnika może, jeśli kierowca nie zachowa ostrożności, spowodować uszkodzenie opon i felg. Widok przestrzenny również oferuje teraz rozwiązanie; Dzięki dobremu przeglądowi sytuacji ulicznej możesz parkować prosto i blisko krawężnika. Najnowsze rozwiązania BMW umożliwiają odwracanie obrazu z kamery i symulowanie pojazdu.
Kolejne trzy zdjęcia przedstawiają miejsca, w których często znajdują się kamery.
Pomoc w parkowaniu:
Jako rozszerzenie funkcji wspomagania parkowania, tzw. „wspomaganie parkowania” może pomóc kierowcy podczas wyjeżdżania tyłem z miejsca parkingowego przy ograniczonej widoczności. Może to mieć miejsce w sytuacjach, gdy pojazd jest zaparkowany przy ścianie lub pomiędzy pojazdami.
Czujniki znajdujące się z tyłu samochodu wykrywają pojazdy jadące za pojazdem, które mogą stwarzać ryzyko kolizji. Dotyczy to wszystkich poruszających się obiektów, które zbliżają się do pojazdu z określoną prędkością. Gdy system wspomagania parkowania wykryje zbliżający się pojazd, na wyświetlaczu systemu informacyjno-rozrywkowego pojawi się komunikat. Zwykle dodaje się do tego akustyczny sygnał dźwiękowy. Jeśli kierowca zignoruje te sygnały i cofnie się, system fizycznie interweniuje, uruchamiając hamulce, aby spowolnić pojazd.
