Onderwerp:
- Strefa zgniotu i konstrukcja klatki
- Materiały korpusu
- test zderzeniowy
Strefa zgniotu i konstrukcja klatki:
Strefy zgniotu to części samonośnego nadwozia, które zostały celowo osłabione na działanie sił działających w określonym kierunku, ponieważ zastosowano materiały łatwiej odkształcalne niż w innych częściach nadwozia. Do stref zgniotu zalicza się np. bagażnik czy przód w okolicach komory silnika. W przypadku kolizji obszar w strefie zgniotu wgnieci się w określony, wcześniej obliczony sposób.
Siła działająca na całe ciało zostanie wówczas częściowo pochłonięta przez odkształcone materiały. Opóźnienie będzie również mniejsze, ponieważ czas, w którym wgnieciona jest strefa zgniotu, niejako spowalnia pojazd. W ten sposób siła uderzenia jest maksymalnie absorbowana, co chroni pasażerów.
Wokół wnętrza, w którym przebywają pasażerowie, zainstalowano tzw. konstrukcję klatkową. Materiały użyte w tej części korpusu są tak mocne, że konstrukcja klatki prawie nie odkształci się podczas silnych zderzeń. Pasażerowie będą w miarę możliwości chronieni przed zmiażdżeniem w przypadku kolizji i przewrócenia się.
Poniższe zdjęcie przedstawia test zderzeniowy VW Tourana, wyraźnie pokazując, jak strefa zgniotu pochłania uderzenie czołowe, a materiał wokół pasażerów prawie nie ulega deformacji.
W pojazdach, które nie miały jeszcze konstrukcji klatkowej, nadwozie wokół wnętrza będzie zbyt łatwo odkształcać się. Przykład można zobaczyć na poniższym zdjęciu, na którym VW Transporter T3 przechodzi test zderzeniowy.
Materiały korpusu:
Aby uzyskać strefę zgniotu i konstrukcję klatki, do wykonania samochodu wykorzystano mieszankę materiałów, które łatwo lub bardzo trudno odkształcają się. Poniższy obrazek pokazuje zależności pomiędzy różnymi rodzajami materiałów.
- Stalowe części konstrukcji klatki zaznaczono na czerwono. Części te muszą być możliwie najmocniejsze, aby chronić pasażerów w przypadku kolizji;
- W tylnych drzwiach znajdziemy także wyjątkowo mocną stal;
- W komorze silnika i bagażniku zastosowano mieszankę stali o wysokiej i średniej wytrzymałości. Części te łatwo odkształcają się podczas zderzenia, tworząc strefę zgniotu;
- Wreszcie widzimy aluminiową belkę zderzaka, która najłatwiej ulega odkształceniu w przypadku kolizji i może zapewnić ochronę pieszego lub rowerzysty;
- We wnętrzu widzimy część magnezową. Może to być wspornik montażowy konsoli środkowej. Ta część ciała nie doznała żadnych uszkodzeń, dlatego jest możliwie najlżejsza.
Test zderzeniowy:
Producenci mają obowiązek poddawać nowe pojazdy testom bezpieczeństwa w drodze testu zderzeniowego. Pojazd jest testowany we wszystkich możliwych scenariuszach.
Uzyskane z tego dane wskazują, że nadwozie i systemy bezpieczeństwa są w stanie chronić pasażerów pojazdu i pieszych przed obrażeniami podczas kolizji. Istotnymi rezultatami są deformacje nadwozia, kolumny kierownicy, zabezpieczenia wokół fotelika dziecięcego itp. W samochodzie umieszczane są tzw. manekiny do testów zderzeniowych, z którymi porównywane jest ciało ludzkie.
Testy zderzeniowe są rejestrowane przez kamery w celu analizy obrazów. Oprócz ludzkiego oka komputer analizuje także obrazy. Następnie tworzona jest symulacja zderzenia: komputer można wykorzystać do jeszcze bardziej szczegółowej analizy odkształcenia materiałów.
Powiązane strony:
