چرخ و لاستیک

فاعل، موضوع:

عملکرد یک لاستیک
قسمت های مختلف لاستیک
داده ها و نشانه های اندازه روی بند
انتخاب سایز لاستیک
کد DOT
مشخصات لاستیک
پوشیدن
پنچر شدن لاستیک و تعمیر
لاستیک های ران فلت
نسبت قیمت به کیفیت
رینگ; نام ها و نشانه ها (از جمله اندازه زمین و مقدار ET)
سوپاپ و فشار هوا
پیچ چرخ

وظایف یک تایر:
یک تایر دارای تعدادی عملکرد است که هر لاستیک فروخته شده، صرف نظر از قیمت، باید آنها را برآورده کند:

نورد
حمل وسیله نقلیه
انتقال نیروی محرکه و ترمز
استورن
ارتعاشات میرایی
طول عمر طولانی.

قسمت های مختلف لاستیک:
کناره لاستیک "وانگ" نامیده می شود. دیواره جانبی تا حد امکان انعطاف پذیر ساخته شده است تا کمکی مثبت به راحتی داشته باشد. لاستیک‌های کمی اسپرت‌تر دارای دیواره‌های جانبی کمی ضخیم‌تر و سفت‌تر هستند تا پاسخگویی بهتری به فرمان ارائه کنند. اما عیب این کار این است که آسایش بدتر می شود. سپس برجستگی های سطح جاده بیشتر قابل توجه است که می تواند ناخوشایند باشد. ساخت لاشه لاستیک به لاستیک استحکام می بخشد. هدف از آج گرفتن سطح جاده و تخلیه آب باران است. در آج شیارهای اصلی و بین شیارهای اصلی یک پروفیل وجود دارد. (به پاراگراف مشخصات تایر مراجعه کنید)
مهره لاستیک را محکم به رینگ نگه می دارد. این بدان معنی است که بر خلاف لاستیک های سنتی، دیگر نیازی به لوله داخلی نیست. فقط لاستیک بیرونی کافی است. به این تایرهای بدون تیوب نیز می گویند.

داده ها و علائم روی لاستیک:
دیواره کناری لاستیک خودرو همیشه مارک و نوع لاستیک را نشان می دهد. تعدادی اعداد و حروف نیز روی آن وجود دارد. این اعداد و حروف اندازه آن (عرض، ارتفاع و قطر سوراخی که رینگ در آن قرار دارد)، حداکثر سرعتی که می توانید رانندگی کنید و حداکثر وزنی که تایر می تواند تحمل کند را به شما نشان می دهد. معنی این داده ها در زیر بیان شده است:

یک تایر با اندازه در اینجا به عنوان مثال ذکر شده است 205/55 R16 91v

205 = عرض آج بر حسب میلی متر (یعنی 20,5 سانتی متر عرض).

55 = نسبت ارتفاع/عرض دیواره جانبی لاستیک به عرض آج (ارتفاع دیواره جانبی لاستیک 55 درصد عرض آج است). به این معنی که اگر عرض پروفیل 20,5 سانتی متر باشد، ارتفاع ضلع آن 55 درصد آن است، بنابراین ارتفاع آن 11,2 سانتی متر است.

R = تایر رادیال (لاستیک های رادیال و لاستیک های مورب وجود دارد). امروزه به دلیل استحکام لاستیک فقط از لاستیک های رادیال روی خودروهای سواری استفاده می شود.

16 = اینچ از رینگی که لاستیک دور آن می رود.

91 = شاخص بار (حداکثر وزن مجاز روی لاستیک). ظرفیت بار باید همیشه برابر یا بیشتر از وزنی باشد که خودرو ممکن است به طور کامل بارگیری شود. (جدول زیر را ببینید)

V = کدگذاری سرعت (حداکثر سرعت مجاز برای تایر). طبق قانون، لاستیک‌ها هرگز نباید دارای کد سرعت کمتر از حداکثر سرعتی باشند که خودرو می‌تواند ببرد، حتی اگر راننده همیشه با آرامش رانندگی کند و هرگز سریع‌تر از 120 کیلومتر بر ساعت نرود.

جداول زیر شاخص بار (شاخص ظرفیت باربری) و کدگذاری سرعت را نشان می دهد. وزن ها بر حسب کیلوگرم و سرعت ها بر حسب کیلومتر در ساعت می باشد.

بنابراین، لاستیک در مثال (205 / 55 R16 91v) ممکن است بر روی خودرویی نصب شود که حداکثر سرعت آن طبق مشخصات کارخانه کمتر از 240 کیلومتر در ساعت است و از نظر فنی نمی توان بیش از 615 کیلوگرم را روی 1 تایر بارگیری کرد.

برای محاسبه حداکثر وزن هر لاستیک، تقسیم "حداکثر جرم مجاز خودرو" که در گواهی ثبت نام ذکر شده بر 4 صحیح نیست. برای محاسبه صحیح، وزن 1 محور باید بر 2 تقسیم شود. حداکثر بار محور جلو و عقب باید مشخص باشد. سپس این بارهای محور را می توان بر 2 تقسیم کرد تا حداکثر وزن هر لاستیک تعیین شود.

انتخاب سایز لاستیک:
همیشه باید همان اندازه لاستیک که از زیر آمده است دوباره نصب شود. کدگذاری سرعت و شاخص بار ممکن است متفاوت باشد، تا زمانی که مراقب باشید که کمتر از حداقل نباشد.
اگر تصمیم آگاهانه ای برای نصب سایز متفاوت گرفته شود (مثلاً هنگام انتخاب رینگ های بزرگتر یا مجموعه چرخ های زمستانی کوچکتر)، باید دقت زیادی کرد تا اطمینان حاصل شود که محیط غلتشی ثابت باقی می ماند. دور نورد استاتیک مسافتی است که چرخ پس از یک چرخش کامل طی می کند. حتی تفاوت قابل توجهی در محیط بین سایزهای 225/40R18 و 225/45R18 وجود دارد.

هنگامی که دور تایر تغییر می کند، سرعت سنج خودرو سرعت بالاتر یا کمتر از سرعت واقعی را نشان می دهد. هنگامی که 2 سایز مختلف در زیر 1 خودرو نصب می شود، نقص در سیستم ABS نیز ممکن است رخ دهد.
برای جلوگیری از این امر، سایز تایر دیگر همچنان باید همان دور چرخش ثابت را داشته باشد. برای بررسی این موضوع، می توان اندازه لاستیک نصب شده فعلی را با اندازه لاستیک مورد نظر با استفاده از ماشین حساب دستی در صفحه مقایسه کرد: ماشین حساب ارتفاع تایر و دور چرخش استاتیک. با این ماشین حساب می توان دور تایر را بسیار دقیق محاسبه کرد و می توانید اندازه لاستیک را انتخاب کنید که به سختی از اطلاعات کارخانه منحرف شود.

کد DOT:
روی همه لاستیک ها کد DOT وجود دارد. این امر در طول تولید لاستیک تعیین و روی تایر اعمال می شود. از این کد کد شناسایی، کدهای سازنده و مهمتر از همه. تاریخ تولید قابل ردیابی است. در زیر لیستی از کاراکترهای مختلف کد DOT آمده است. این کدها مربوط به تصویر زیر است.

(DOT): نام "نقطه" که مخفف: Department Of Transportation است. این نشان می دهد که تایر مطابق با استانداردهای ایمنی در ایالات متحده است.
(HWN5): کد شناسایی کارخانه
(P2HK): کدهای اضافی از سازنده
(0503): تاریخ تولید: 2 رقم اول نشان دهنده هفته تولید (هفته پنجم) و 5 رقم آخر نشان دهنده سال تولید (2) است.
برای لاستیک های تولید شده قبل از سال 2000، این فقط از 3 رقم تشکیل شده است (آخرین رقم نشان دهنده سال است).

مثالها:
319: هفته 31 سال 1999
2812: هفته 28 سال 2012

لاستیک 6 سال یا بیشتر احتمال کم آبی و عیوب دیگر را دارد. بنابراین لازم است در هنگام خرید لاستیک های دست دوم به این نکته توجه کنید. لاستیک هایی که بیش از 10 سال عمر دارند در پایان چرخه عمر خود هستند. حتی اگر پروفیل هنوز کافی باشد، باز هم عاقلانه است که تایرها را تعویض کنید.

مشخصات لاستیک:
مشخصات لاستیک از تعدادی کانال تشکیل شده است که تخلیه آب باران را تضمین می کند. هنگام رانندگی با سرعت 100 کیلومتر در ساعت در هوای بارانی روی سطح جاده خیس، لاستیک تا 10 لیتر آب در ثانیه می غلتد. اگر عمق آج خیلی کم باشد، تایر نمی تواند آب را به سرعت تخلیه کند و سپس روی آب شناور می شود. که ترمز و فرمان را غیرممکن می کند. به این کار آکواپلانینگ می گویند. بنابراین مهم است که همیشه مشخصات کافی در لاستیک وجود داشته باشد. با لاستیک های فرسوده یا مورب، خواص تخلیه آب نیز بسیار کمتر است.

لاستیک های جدید دارای پروفیل 8 میلی متری هستند. تایرهایی با پروفیل 2,5 میلی متر یا کمتر به عنوان نقطه AC برای MOT ذکر شده است. اگر لاستیک ها 1,6 میلی متر یا کمتر باشند، این رد است. بنابراین عاقلانه است که لاستیک ها را در صورتی که کمتر از 3 میلی متر هستند تعویض کنید. در ارتفاع 2,5 میلی متری، در بارندگی های زیاد، آب پلنینگ می تواند اتفاق بیفتد.

جدول به خوبی عمق پروفیل را نشان می دهد. علائم قرمز روی تصویر لاستیک نشانگرها هستند. اینها 1,6 میلی متر ارتفاع دارند. هنگامی که نشانگر با بقیه لاستیک تراز شد، لاستیک دارای پروفیل 1,6 میلی متر یا کمتر است. پس از آن لازم است تایرها را تعویض کنید.

پوشیدن:
لاستیک ها به طور طبیعی فرسوده می شوند زیرا خودرو زیاد رانده می شود. با یک سبک رانندگی آرام، لاستیک‌ها نسبت به سبک رانندگی اسپرت که اغلب شامل شتاب سریع‌تر می‌شود، دوام بیشتری خواهند داشت. دلایل دیگری نیز وجود دارد که چرا لاستیک ها سفت تر می شوند، از جمله:

موقعیت چرخ ها نادرست، به این معنی که لاستیک ها در هنگام رانندگی روی سطح جاده صاف نیستند. این ممکن است به دلیل کامبر نادرست یا تنظیم نادرست مسیر باشد. (برای این موضوع به فصل تراز چرخ ها مراجعه کنید.) لاستیک ها می توانند به طور ناموزون فرسوده شوند، به طوری که لاستیک ها کاملاً در کناره فرسوده شوند، اما همچنان 4 میلی متر آج در وسط باقی مانده است (تصویر زیر را ببینید).
کمک فنر معیوب و فرسوده (بنابراین خیلی انعطاف پذیر است). لاستیک ها بیشتر می چرخند و می پرند زیرا حرکت فنر را بیشتر دنبال می کنند. سپس تشکیل جام می تواند رخ دهد. این بدان معناست که لاستیک دیگر کاملا گرد نیست، بلکه در چند نقطه اختلاف ارتفاع دارد. در حین رانندگی صدای وزوز شنیده می شود که می تواند بسیار آزاردهنده باشد.
عدم تعادل در چرخ ها از آنجایی که یک ارتعاش ثابت در همان مکان وجود دارد، سایش در آنجا بیشتر از نقطه دیگری خواهد بود.
فشار لاستیک. با فشار بیش از حد (خیلی) لاستیک، تایر تا دو برابر سریعتر فرسوده می شود. به همین دلیل است که همیشه توصیه می شود باد لاستیک را هر ماه یا حداقل یک ماه در میان چک کنید. سایر مزایای مهم فشار صحیح تایر ایمنی است. مصرف سوخت؛ اگر کشش خیلی کم باشد، به دلیل افزایش مقاومت غلتشی، این می تواند به سرعت افزایش یابد. ولتاژ بسیار پایین نیز می تواند بر ایمنی تأثیر بگذارد. در این صورت لاستیک ممکن است چسبندگی کمی روی سطح جاده داشته باشد. ممکن است ماشین زودتر سر بخورد. در اکثر خودروها، فشار صحیح لاستیک بر روی برچسبی که در فلپ بنزین یا در باز شدن درب قرار دارد نشان داده می شود. در هر صورت، هرگز اجازه ندهید فشار باد تایر کمتر از 2 بار باشد.
سبک رانندگی سبک رانندگی نرم، با شتاب گیری سخت و پیچیدن سخت، سایش را نیز افزایش می دهد.

در پروفایل لاستیک نشانگرهای سایش وجود دارد. این نشانگرهای سایش 1,6 میلی متر ضخامت دارند. اگر پروفیل لاستیک به حدی فرسوده شده باشد که ارتفاع شیار اصلی برابر با نشانگرهای سایش باشد، لازم است تایر تعویض شود. از این حد سایش، رانندگی در هوای بارانی خطرناک است.

تصویر یک لاستیک ماشین با کمبر را نشان می دهد که بیش از حد مثبت است. لاشه قابل مشاهده است، در حالی که نمایه از بیرون خوب به نظر می رسد.

پنچر شدن لاستیک و تعمیر:
پنچر شدن هر لاستیکی امکان پذیر است. این معمولاً به این دلیل اتفاق می افتد که یک جسم تیز مانند میخ در آج گیر کرده است. در خودروهای مدرن به راننده هشدار داده می شود چراغ نشانگر فشار لاستیک TPMS. اگر با لاستیک پنچر رانندگی نمی کنید، اما چرخ زاپاس به موقع نصب شده باشد، باز هم در بیشتر موارد قابل تعمیر است. اگر با لاستیک پنچر به رانندگی ادامه دهید و هوای زیادی از لاستیک خارج شده باشد، دیواره جانبی لاستیک ممکن است آسیب ببیند. در این صورت، لاستیک باید همیشه تعویض شود.
اگر لاستیک به دلیل بیرون زدگی میخ از بیرونی ترین قسمت آج در دیواره جانبی آن سوراخ شده باشد، یا اگر لاستیک از کناره (دیواره کناری) با پیچ گوشتی سوراخ شده باشد، ممکن است لاستیک تعمیر نشود. دیواره جانبی لاستیک بسیار آسیب پذیر است زیرا حرکت کمی در آن وجود دارد. لاستیک به این واکنش پاسخ می دهد و هنگام رانندگی از طریق پیچ ها، دیواره جانبی نیز امکان جابجایی جانبی آج را فراهم می کند (آنچه که زاویه دریفت نامیده می شود).
با این حال، اگر سوراخ بزرگتر از 7 میلی متر باشد، یا اگر نشتی در خارج از ناحیه آج باشد، به عنوان مثال در دیواره جانبی لاستیک یا درست در کنار پروفیل، هرگز نباید تعمیر شود. تعمیر 1 لاستیک چندین بار (به دلیل نشتی های مختلف) نیز توصیه نمی شود. لاستیک هنوز در اثر تعمیر ضعیف شده است. تولیدکنندگان دیگر نمی توانند ایمنی را با بیش از 2 یا 3 تعمیر روی 1 تایر تضمین کنند.

امروزه اغلب به جای چرخ زاپاس، کیت تعمیر لاستیک موجود است. این مایع برای آب بندی موقت نشتی در نظر گرفته شده است. اگر یک میخ در لاستیک وجود داشته باشد، مایع یک پیوند جامد در اطراف میخ ایجاد می کند. هوا دیگر نمی تواند فرار کند. با این حال، این یک تعمیر موقت است. سپس برای انجام تعمیرات نهایی باید به گاراژ بروید. عیب سیال این است که در دراز مدت آب بندی نمی شود (ممکن است لاستیک دوباره شروع به نشتی کند). همچنین به دلیل وزن مایعی که هنگام چرخش چرخ به حرکت خود ادامه می دهد، باعث عدم تعادل زیادی در چرخ ها می شود، اما برای سفر به گاراژ فاجعه ای نیست. همچنین زمانی که لاستیک از رینگ خارج شده است، جدا کردن آن دشوار است.

تعمیر از خارج:
لاستیک را می توان در گاراژ هم از داخل و هم از بیرون لاستیک تعمیر کرد. لازم نیست لاستیک را از بیرون جدا کنید و یک پلاگین برای بستن سوراخ در آن قرار داده شده است. این روش را باید بیشتر به عنوان یک تعمیر اضطراری دید و نه به عنوان یک تعمیر دائمی. تکیه گاه می تواند از لاستیک خارج شود، در میان چیزهای دیگر، در سرعت های بالا خودرو. همچنین هنگام انجام این تعمیر اضطراری، داخل لاستیک بررسی نمی شود. اگر برای مدت طولانی با لاستیک با فشار بسیار کم رانندگی کرده اید، ممکن است آسیب در قسمت داخلی دیواره های جانبی قابل مشاهده باشد. با گذشت زمان، این می تواند منجر به انفجار شود.
اغلب خدمات اورژانس یا گاراژهایی که به این روش لاستیک را تعمیر می کنند، اغلب به مشتری توصیه می کنند که در مدت زمان کوتاهی لاستیک را از داخل تعمیر کنند. از آنجایی که لاستیک سپس از رینگ خارج می شود، می توان داخل لاستیک را برای آسیب دیدگی بررسی کرد و به اصطلاح با یک چتر تعمیر قطعی انجام داد.

تعمیر از داخل:
لاستیک باید از داخل جدا شود و دوشاخه ای به شکل چتر از داخل به بیرون کشیده شود. این شکاف را پر می کند. قسمت مسطح در داخل است، که تضمین می کند که دوشاخه نمی تواند بیرون بیاید و سوراخ را حتی بهتر می بندد. این تعمیر از داخل همیشه توصیه می شود زیرا ایمن ترین است. با این حال، زمان بیشتری طول می کشد، بنابراین در برخی موارد تصمیم آگاهانه برای تعمیر از خارج گرفته می شود. معایب و خطرات در بالا توضیح داده شده است.
از آنجایی که اغلب در مورد ترتیب صحیح تعمیر سردرگمی وجود دارد، 11 مرحله زیر نحوه انجام تعمیر را توضیح می دهد:

مرحله 1:
لاستیک را از رینگ خارج کنید.

مرحله 2:
جسم را از لاستیک خارج کنید.

مرحله 3:
سوراخ را با مته بزرگ کنید تا به اندازه کافی بزرگ باشد تا دوشاخه را جابجا کنید.

مرحله 4:
قسمت اطراف سوراخ را کمی سمباده بزنید و آن را به خوبی پاک کنید. خیلی سخت ماسه نزنید. وقتی تکه های لاستیک شل می شوند، تعمیر بسیار دشوارتر می شود. سنباده فقط به منظور زبری سطح است تا چسب بتواند به درستی بچسبد.

مرحله 5:
دوشاخه را از سوراخ وارد کنید، اما هنوز آن را کاملا سفت نکنید. مطمئن شوید که قسمت صاف دوشاخه با داخل لاستیک تماس نداشته باشد.

مرحله 6:
چسب آبی مخصوص را روی سطح لاستیک و در قسمت زیرین دوشاخه بمالید. دقت کنید که یک لایه چسب وجود داشته باشد، اما زیاد پخش نکنید! حباب ها یا قطرات ضخیم خشک نمی شوند.

مرحله 7:
10 تا 15 دقیقه صبر کنید تا چسب خشک شود و سپس دوشاخه را تا انتها از لاستیک بکشید. اگر چسب کاملاً خشک نشده باشد، دوشاخه در جای خود باقی نمی ماند. پس به اندازه کافی صبر کنید.

مرحله 8:
با غلتک مناسب روی دوشاخه بغلتانید تا محکم فشار دهید. اگر این غلتک را ندارید، از پشت یک پیچ گوشتی برای چرخاندن روی دوشاخه استفاده کنید. اگر لبه های اطراف پلاگین به آرامی دوباره بالا بیایند و نچسبند، چسب هنوز به اندازه کافی خشک نشده است. در این صورت دوباره دوشاخه را جدا کنید. اگر قسمت صاف دوشاخه به اطراف چسبیده است، به مرحله 9 ادامه دهید.

مرحله 9:
چسب ولکانیزه را روی کل قسمت تعمیر شده پخش کنید و یک لایه محافظ روی لبه های دوشاخه ایجاد کنید.

مرحله 10:
انتهای دوشاخه ای که از بیرون لاستیک بیرون زده است را تا حد امکان به لاستیک نزدیک کنید. برای این کار دوشاخه را برای مدت کوتاهی بکشید تا بعد از برش قسمتی از دوشاخه بیرون نیاید.

مرحله 11:
از آب صابون یا مایع تشخیص نشت یا آب صابون برای بررسی اینکه آیا لاستیک دیگر در این قسمت نشتی ندارد یا خیر استفاده کنید. اگر حباب های هوا ظاهر شد، لاستیک باید دوباره از بین برود و بنابراین در مرحله 1 دوباره راه اندازی شود.

تعمیر ممکن است فقط در آج انجام شود. در تصویر زیر با رنگ سبز مشخص شده است. اگر جسم بیش از حد از کناره (در قسمت قرمز) لاستیک دور باشد، ممکن است به دلایل ایمنی دیگر لاستیک تعمیر نشود. این بسیار نزدیک به دیواره جانبی لاستیک است و جایی است که لاستیک بیشتر فشرده می شود و برگشت می یابد. می توان فرض کرد که سه چهارم سطح قابل تعمیر است. سه چهارم با علامت سبز در تصویر مطابقت دارد.

اگر برای مدت طولانی با لاستیک پنچر رانندگی کنید، ممکن است به بوم آسیب وارد شود. لاستیک در تصویر سمت راست از یک VW Caddy می آید. جای تعجب است که این لاستیک در حین رانندگی نشکند. بدیهی است که لاستیک قابل تعمیر نیست و باید تعویض شود. اگر برجستگی کوچکی روی آن وجود داشته باشد، همانطور که در سمت راست مشاهده می شود (ساعت 3)، از قبل برای MOT رد می شود زیرا ایمن نیست.

اطمینان حاصل کنید که چرخ زاپاس همیشه فشار کافی داشته باشد. هر سال این را بررسی کنید. یک چرخ یدکی با اندازه کامل باید تا 3± بار و یک چرخ برگشت (چرخ اضطراری) تا 4,2± بار باد شود.

لاستیک های ران فلت:
لاستیک های ران فلت این مزیت را دارند که می توانید با لاستیک پنچر به رانندگی ادامه دهید. این به این دلیل است که سفتی گونه بسیار زیاد است. اگر لاستیک هوا را از دست بدهد، سفتی باعث می شود رینگ روی زمین قرار نگیرد. پس از آن واقعاً قابل مشاهده نیست که لاستیک سوراخ شده است. گونه به سادگی می ایستد، حتی اگر هوای کافی در آن وجود نداشته باشد. سپس باید از طریق پیامی بر روی رایانه داخلی مشخص شود که لاستیک پنچر شده است، در غیر این صورت قابل مشاهده نیست. این کار از طریق آن انجام می شود TPMS (سیستم پایش فشار تایر).
البته در حین رانندگی می توان به آن توجه کرد زیرا خودرو رفتار متفاوتی در پیچیدن از خود نشان می دهد. با این حال، بسیاری از مردم فکر می کنند که اگر لاستیک Run-Flat پنچر شود، همیشه می توانند تا تعمیر آن به رانندگی ادامه دهند. با این حال، این درست نیست. لاستیک ران فلت که پنچر شده است باید همیشه در فشار بالای 1 بار نگه داشته شود. اگر با فشار زیر 1 بار به رانندگی ادامه دهید، دیواره جانبی آسیب دیده و لاستیک نیز باید تعویض شود. اگر لاستیک بالای 1 بار با کمپرسور از صندوق عقب نگه داشته شود، معمولاً می توان آن را بعد از آن تعمیر کرد. معایب لاستیک های run-flat در درجه اول قیمت (که اغلب بسیار بیشتر از لاستیک از صندوق عقب است) نوع معمولی است. ) و راحتی. به دلیل سفتی دیواره جانبی، تایر نیز بسیار سفت تر و در نتیجه راحت تر خواهد بود. لاستیک های Run-flat را نمی توان به سادگی روی رینگ های استاندارد نصب کرد. شکل رینگ برای این کار نامناسب است. برعکس ممکن است؛ لاستیک‌های استاندارد را می‌توان روی رینگ‌های مناسب Run-Flat نصب کرد، اما خطر این است که در این حالت اغلب سیستم نظارت بر فشار باد لاستیک روی خودرو وجود ندارد و در نتیجه پنچر شدن تایر به سرعت به اندازه کافی متوجه نمی‌شود.

نسبت قیمت به کیفیت:
لاستیک ها انواع و مارک های زیادی دارند. اغلب انتخاب قیمت های مختلف برای یک اندازه خاص وجود دارد. قیمت معمولاً در مورد کیفیت لاستیک نیز چیزهای زیادی می گوید. شما اغلب می توانید قیمت هایی بین 60 تا 200 یورو برای یک سایز لاستیک خاص پیدا کنید. ارزان ترین لاستیک ها اغلب کیفیت پایین تری دارند. این در ویژگی های رانندگی قابل توجه است (به عنوان مثال، بیشتر در پیچ خم می شود، به احتمال زیاد روی سطح جاده خیس سر می خورد). یک لاستیک ارزان اغلب به دلیل کیفیت لاستیک سخت تر و گاهی اوقات ناهموار سایش می شود و اغلب صدای بیشتری نیز ایجاد می کند. مصرف سوخت نیز ممکن است به دلیل مقاومت غلتشی بیشتر افزایش یابد. بنابراین انتخاب یک برند A اغلب بهترین کار است.

رینگ; نام ها و نشانه ها (از جمله اندازه زمین و مقدار ET):
تصویر طراحی یک لبه را نشان می دهد. پس از نصب، مهره لاستیک بین فلنج رینگ و ارتفاعات روی هر دو شانه رینگ نصب می شود. این ارتفاع از لیز خوردن لاستیک از موقعیت خود روی رینگ جلوگیری می کند. اگر این اتفاق بیفتد، هوا به طور خود به خود خارج می شود و باعث می شود که لبه به خیابان ختم شود. این نیز می تواند اتفاق بیفتد، برای مثال، اگر یک لاستیک منفجر شود یا اگر با لاستیک پنچر به رانندگی ادامه دهید.

بر روی یک رینگ علائم مختلفی وجود دارد. اینها معمولاً در داخل یک پره یا روی هاب نصب می شوند. نمونه ای از این موارد است: 7,5J x 16 LK 112ET 35.
داده های 7,5J (عرض) و 16 (ارتفاع) در تصویر بالا قابل مشاهده است. اکنون با بقیه داده ها، مانند اندازه زمین (112) و مقدار ET (35) ادامه می دهیم.

اندازه زمین:
عدد 112 قطری بر حسب میلی متر است که سوراخ های پیچ چرخ در آن قرار دارد. این اندازه زمین نیز نامیده می شود. هر خودرو دارای اندازه مشخصی است که در مشخصات کارخانه یا روی رینگ‌های زیر خودرو ذکر شده/مهر شده است. با گام 5 x 112,5، یک دایره فرضی باید از مرکز سوراخ پیچ چرخ کشیده شود. نمونه ای از آن را می توانید در دو تصویر زیر مشاهده کنید. قطر دایره به اندازه گام است. با گام 4 در 100 می توانید از سوراخ وسط پیچ به سوراخ پیچ وسط اندازه گیری کنید.

چند دوخت:
همچنین رینگ هایی با سوراخ های پیچ و مهره چرخ های متعدد (در تصویر 10 عدد) وجود دارد. این رینگ ها را می توان بر روی چندین نوع خودرو با اندازه های مختلف گام نصب کرد.

ارزش ET:
ET 35 مخفف مقدار ET است. مقدار ET (از آلمانی "Einpress Tiefe") نشان دهنده فاصله بین توپی و مرکز لبه است. در هلندی به آن "تصویر" یا "افست" نیز می گویند. هر چه فاصله بین توپی و مرکز رینگ بیشتر باشد، مقدار ET بالاتر است. در زیر تصویری همراه با توضیح آورده شده است:

اکثر رینگ ها دارای ارزش ET مثبت هستند. سپس توپی رینگ از نقطه مرکزی دقیق لبه خارج می شود. در یک لبه با مقدار ET 35، توپی 35 میلی متر (بنابراین 3,5 سانتی متر) از خط مرکزی لبه (خط نقطه چین قرمز) فاصله دارد. فاصله بین هاب و خط مرکزی رینگ در تصاویر با رنگ زرد مشخص شده است. اگر شخصی تصمیم به نصب رینگ های دیگر روی خودرو داشته باشد، مطمئناً باید مقدار ET را در نظر گرفت. به عنوان مثال، رینگ های زیر خودرو ممکن است دارای نام 7,5J ET 35 باشند و رینگ های دارای 7,5J ET 50 مناسب نباشند.
در ET 50، نشانگر زرد در تصویر بالا سمت راست افزایش می یابد.

به این معنی که رینگ بیشتر به سمت داخل حرکت می کند. این می تواند باعث برخورد رینگ به کمک فنر شود. نه تنها احتمال برخورد افزایش می یابد، بلکه ویژگی های رانندگی نیز بدتر می شود. این مشکل با گشاد کننده های مسیر قابل حل است. اینها دیسک های فلزی هستند که روی توپی چرخ - بین دیسک ترمز و رینگ نصب شده اند. در این مورد تفاوت بین ET 30 و ET 50 20 میلی متر (2 سانتی متر) است. با تعبیه گشادکننده های مسیر 2 سانتی متری مشکل حل شد. چند نکته در مورد تعریض کننده های مسیر: در آخرین مثال ذکر شده کمبود مسافت توسط تعریض کننده های مسیر جبران می شود. با این حال، اگر مقدار ET صحیح باشد، نصب آن توصیه نمی شود. چرخ ها کمی دورتر هستند، اما پرتو ساینده (و بنابراین ویژگی های رانندگی) خارج از تلورانس های کارخانه تغییر می کند. اگرچه این اغلب از نظر نوری زیبا و اسپرت به نظر می رسد، اما دارای معایبی است.

سوپاپ و فشار هوا:
این سوپاپ در رینگ خودرو نصب می شود تا هوا در لاستیک باقی بماند. هوا از طریق سوپاپ به داخل لاستیک باد می شود. توصیه می شود هنگام تعویض لاستیک خودرو نیز سوپاپ را تعویض کنید، زیرا در طول سال ها خشک می شود. این می تواند باعث نشتی شود که باعث می شود تایر سریعتر تخلیه شود.

این شیر از لاستیک ساخته شده و با درپوش شیر بسته می شود. هدف از این کار این نیست که لاستیک را تحت فشار نگه دارید، بلکه مانع از ورود گرد و غبار و سایر کثیفی ها به داخل سوپاپ می شود. داخل شیر یک نوک سینه فلزی با فنر وجود دارد که به بدنه سوپاپ پیچ می شود (تصویر زیر را ببینید). وقتی هوا به داخل لاستیک پمپ می شود، فشار از بیرون بیشتر از داخل تایر است. هنگامی که فشار هوا در پمپ لاستیک (خارج) 8 بار و در لاستیک 2 بار است، هوا از نوک سینه به داخل لاستیک فشار داده می شود.

در وضعیت تصویر، هوا خارج می شود زیرا نوک پستان توسط جسمی که به نیروی فنر دریچه فشار می آورد فشار می آورد. هوای داخل لاستیک (به عنوان مثال 2 بار) از فشار هوای بیرون (1 بار) بیشتر است و به فشار هوای لاستیک اجازه می دهد تا به بیرون فرار کند. هنگامی که فشار هوا در لاستیک بیشتر از فشار هوای بیرون باشد، هوا به پایین نوک سینه فشار می آورد و باعث بسته شدن آن می شود. هوا به دلیل فشار خودش نمی تواند فرار کند.

پیچ و مهره چرخ:
پیچ چرخ بدون در نظر گرفتن قطر و طول در دو نوع مخروطی و محدب وجود دارد. هنگام نصب چرخ های دیگر، مراقب باشید که ممکن است اختلافی در سر که به رینگ می چسبد وجود داشته باشد. تصویر تفاوت پیچ و مهره چرخ را نشان می دهد. مخروطی در سمت چپ و مخروطی در سمت راست. اگر پیچ ها به طور تصادفی تعویض شوند، احتمال زیادی وجود دارد که پیچ ها در حین رانندگی شل شوند.

اطمینان حاصل کنید که پیچ های چرخ صحیح نیز برای چرخ یدکی استفاده شده است. اگر چرخ‌های دیگری با پیچ‌های چرخ مخروطی نصب شده باشند و خودرو به طور استاندارد دارای رینگ‌هایی با پیچ‌های چرخ مخروطی باشد، در صورت پنچر شدن لاستیک نمی‌توان چرخ یدکی را با پیچ‌های چرخ زیر خودرو سوار کرد. در این مورد، همیشه مجموعه ای از پیچ های صحیح را در محفظه ای نزدیک چرخ یدکی قرار دهید و (در صورت وجود) مشتری را در این مورد مطلع کنید.

صفحات مرتبط: