فاعل، موضوع:
- عمومی
- تنظیم چرخ
- اسپورینگ
- کمبر / کمبر
- KPI (کینگ پین شیب)
- گوشه محصور
- شیب محور / کاستور
- تیر آبشستگی
- اصل آکرمن
جلبک:
هندلینگ و هندلینگ خودرو تا حد زیادی به هندسه چرخ بستگی دارد. اصطلاح "هندسه چرخ" نامی برای تمام موقعیت های بند انگشت چرخ و فرمان است که در این صفحه مورد بحث قرار گرفته است. هنگام طراحی یک ماشین، هندسه چرخ ماشین به طور گسترده بررسی می شود. به عنوان مثال، زمانی که اولین نسخه مرسدس کلاس A مورد آزمایش قرار گرفت، مشخص شد که این خودرو در طول تست اسلالوم ممکن است سقوط کند. پس از این نتایج آزمایش چشمگیر، موقعیت چرخ ها و عملکرد تثبیت کننده تنظیم شد تا زمانی که این نوزاد بنز معادل خودروهای بزرگتر شود. را نوار تثبیت کننده تاثیر عمده ای در هندلینگ خودرو دارد که در فصلی جداگانه توضیح داده شده است.
تنظیم چرخ:
مهم است که تمام موقعیت های چرخ به درستی تنظیم شوند، مانند انگشت پا و کامبر. هنگامی که تعمیرات انجام شده است، مانند تعویض میله مسیر یا برچیدن/مونتاژ یک بازوی کنترلی یا فریم فرعی، احتمال زیادی وجود دارد که تنظیم دیگر درست نباشد. حتی پس از برخورد با خودروی دیگر یا پس از برخورد به حاشیه، تنظیم ممکن است دیگر درست نباشد. اگر چرخ زیر خودرو به وضوح کج شده باشد، بازوی کنترل خم شده یا میله کراوات با مشکل مواجه خواهد شد. بنابراین این قطعات باید تعویض شوند!
سپس ماشین باید تراز شود. هم ترازی روی یک نیمکت تراز ویژه انجام می شود، جایی که رایانه می تواند موقعیت های دقیق را با استفاده از حسگرها (که روی چرخ ها نصب شده است) ببیند، که اجازه می دهد همه چیز به طور دقیق تنظیم شود. هر مدل و نوع ماشینی تنظیمات خاصی دارد. اتومبیل های پایین تر نیز مقادیر تنظیم متفاوتی نسبت به اتومبیل های مشابه با شاسی استاندارد دارند.
مقادیر تنظیم ممکن است به هدف نرسند. سپس آنها خارج از تحمل هستند. اگر کامبر جلو قابل اصلاح نباشد (اگر قرمز بماند) احتمال خم شدن کمک فنر وجود دارد. در صورت برخورد یا رانندگی در پیاده رو با صدای انفجار، ضعیف ترین نقطه تعلیق مک فرسون خم می شود. میله پیستون کمک فنر. بند فرمان (با بلبرینگ چرخ در آن) نیز می تواند خم شود.
ناهماهنگی پس از تعمیر سیستم تعلیق یا ضربه جزئی روی روسازی از چند جهت قابل توجه است:
- هنگام رانندگی مستقیم به جلو، فرمان کج است.
- ماشین به یک سمت جاده می کشد و همیشه باید با چرخاندن فرمان آن را اصلاح کرد.
- پایداری جاده ضعیف است و با هر دست انداز جاده تغییر جهت می دهد.
- سایش بیش از حد لاستیک، اغلب نامنظم: داخل تایر 4 میلی متر و قسمت بیرونی آن صاف است.
به زودی صفحه ای در مورد کارهایی که در طول تراز انجام می شود منتشر می شود ...
موضوعات زیر یک نمای کلی از انواع موقعیت چرخ ها را ارائه می دهد که می توانند در (اکثر) اتومبیل ها تنظیم شوند.
مسیر:
پنجه جهت هر دو چرخ جلو و عقب است. ردیابی را می توان با کمی بلندتر یا کوتاه تر کردن میله ها در هر دو طرف تنظیم کرد. سپس فضای C در تصویر بزرگتر یا کوچکتر می شود. سپس سر میله بند F به داخل یا خارج حرکت می کند و باعث تغییر موقعیت چرخ می شود.
اگر چرخ ها در حالت ساکن اندکی به سمت یکدیگر باشند، آن را انگشت پا و اگر کمی از هم فاصله داشته باشند، آن را انگشت پا می نامیم. در حین رانندگی، چرخ ها دقیقاً در موقعیت مستقیم قرار دارند. پا به داخل و پا بیرون اغلب "Toe-in" و "Toe-out" نیز نامیده می شود.
خودروهایی که دیفرانسیل عقب دارند با ورودی در محور جلو تنظیم می شوند. هنگام رانندگی، چرخ‌ها به سمت بیرون کشیده می‌شوند و آنها را در موقعیت مستقیم قرار می‌دهند. خودروهای دیفرانسیل جلو معمولاً با نوک پا تنظیم می شوند. هنگام رانندگی، چرخ‌ها به سمت داخل کشیده می‌شوند و آنها را در موقعیت مستقیم قرار می‌دهند. تحمل در اینجا فقط چند درجه است. در تصاویر به عنوان "اغراق آمیز" نشان داده شده است، اما در واقعیت به راحتی قابل مشاهده نیست. برای تشخیص این مورد نیاز به تجهیزات تراز خاصی است.
کامبر / کمبر:
Camber که به آن camber (انگلیسی) یا sturz (آلمانی) نیز می گویند، شیب چرخ نسبت به سطح جاده است. کمبر از یک خط عمود بر جاده افقی اندازه گیری می شود و بر حسب درجه نشان داده می شود. کمبر در دو کاربرد مختلف انجام می شود. یعنی کمبر مثبت و کمبر منفی. با لمبر مثبت، بالای چرخ بیشتر از پایین است (تصویر را ببینید) و با لمبر منفی برعکس. قسمت بالای چرخ بیشتر از قسمت پایین به سمت داخل است.
خمیدگی منفی باعث بهبود نگه داشتن جاده در پیچ ها و بهبود پایداری می شود. به همین دلیل است که خودروهای اسپورت پایین‌تر نیز نسبت به سیستم تعلیق استاندارد دارای کمبر منفی بیشتری هستند. یک چرخ با کمبر منفی دارای خاصیت باریک شدن به سمت داخل است و بنابراین چرخ را به سمت داخل هل می دهد. با تنظیم یکسان سمت چپ و راست، خودرو به حرکت مستقیم ادامه می‌دهد، اما فرسودگی لاستیک‌ها در داخل لاستیک‌ها افزایش می‌یابد.
KPI (کینگ پین شیب):
KPI که شیب محور فرمان نیز نامیده می شود، زاویه بین خط از طریق نقاط محوری محور فرمان و یک خط عمود بر سطح جاده است. KPI و Caster (موضوع بعدی) چرخ‌های جلو را مجبور می‌کنند در موقعیت مستقیم جلو باشند. این اثر به این دلیل رخ می دهد که شیب نقطه محوری چرخ ها هنگام چرخاندن چرخ ها، خودرو را کمی بلند می کند. وزن خود خودرو، چرخ‌ها را مجبور می‌کند به حالت مستقیم جلو بروند. ضربه های سطح جاده نیز با قدرت کمتری به فرمان منتقل می شود. هنگامی که KPI تغییر می کند، کمبر نیز تغییر می کند.
زاویه شامل:
زاویه گنجانده شده، همچنین به نام Included Angle یا Gabelwinkel، موقعیت چرخ نیست، بلکه افزوده ای به مفاهیم موجود KPI و Camber است. زاویه گنجانده شده را می توان با اضافه کردن مقادیر هر دو زاویه تعیین کرد.
شیب محوری/کاستر:
شیب محور که به آن Caster، Axle Axle Slope یا Track نیز می گویند، زاویه بین خط مرکزی از طریق نقطه محوری محور B و یک خط عمود بر جاده از طریق مرکز محور A است. شیب محور همیشه مثبت است.
شیب محور پایداری جهت خودرو را فراهم می کند، زیرا چرخ می خواهد هنگام رانندگی مستقیم در جهت حرکت باشد. می توانید این را با چنگال جلوی دوچرخه ای که همیشه به سمت جلو کج شده است مقایسه کنید. اگر چرخ مستقیماً زیر قاب قرار داشت، اگر به یک ضربه بزرگ برخورد کنید، کنترل فرمان را از دست خواهید داد. حتی اگر فرمان را به عقب بچرخانید، می بینید که فرمان دوباره با چرخ به جلو می چرخد. این اصل در مورد ماشین یکسان است. با قرار دادن چرخ‌های جلو در زیر خودرو در زاویه رو به جلو، خودرو در جاده بهتر نگه داشته می‌شود و فرمان به‌طور خودکار هنگام رانندگی به حالت مستقیم باز می‌گردد.
هنگام طراحی اتومبیل های مدرن، اغلب از شیب محور بزرگ استفاده می شود. این مزیت یک ویژگی رانندگی بسیار مثبت را می دهد. یک عیب احتمالی شیب اکسل بزرگ این است که ماشین سخت تر هدایت می کند، اما با فرمان برقی امروزی این مشکلی ایجاد نمی کند.
شعاع سنباده کاری:
شعاع اسکراب که شعاع اسکراب یا شعاع لنکرول نیز نامیده می شود، فاصله بین نقطه ای است که خط مرکزی از طریق چرخ با سطح جاده برخورد می کند (نقطه چرخ) و نقطه ای که خط از طریق نقاط محوری فرمان با جاده برخورد می کند. سطح (نقطه فرمان). شعاع سنباده میزان تغییر ارتفاع چرخ های جلو در هنگام چرخش را تعیین می کند و تا حدی مسئول پایداری خودرو در خط مستقیم است.
- اگر نقطه چرخش فرمان (خط آبی) با مرکز چرخ (خط قرمز) همسطح باشد، شعاع اسکراب '0' است. به این "پرتو سمباده خنثی" یا "فرمان نقطه مرکزی" نیز می گویند.
- اگر نقطه چرخش فرمان (خط آبی) خارج از مرکز چرخ (خط قرمز) باشد، شعاع اسکراب مثبت است.
- اگر نقطه چرخش فرمان (خط آبی) در نقطه مرکزی چرخ (خط قرمز) باشد، شعاع سایش منفی است.
اصل آکرمن:
در تصاویر زیر می بینید که خطوط از چرخ های جلو در نقطه محوری مشترک بیرون می آیند. اگر قرار بود چرخ ها با یک زاویه بچرخند (چرخ ها هر دو دقیقاً با یک زاویه می چرخند)، خطوط چرخ ها نیز به موازات یکدیگر تا بی نهایت خواهند رفت. آنها هرگز نقطه محوری مشترک M را پیدا نمی کنند. بنابراین، ویژگی های فرمان در این شرایط بسیار ضعیف خواهد بود.
کل این اصل تبدیل به "پا بیرون در خم" تحت عنوان. تمام خودروهای مدرن با این ویژگی ساخته می شوند. در سطوح صاف، به عنوان مثال، کف در پارکینگ، صدای جیغ لاستیک ها هنگام چرخش شنیده می شود. به خاطر همین اصل است. چرخ داخلی که زاویه فرمان بیشتری نسبت به چرخ بیرونی دارد، نوعی لغزش را تجربه خواهد کرد.
هنگام رانندگی مستقیم به جلو، تمام چرخ ها در موقعیت مستقیم جلو هستند. امتداد خطوط مرکزی بند فرمان در مرکز محور عقب قطع می شود.
هنگام پیچیدن، چرخ جلوی داخلی بیشتر از چرخ بیرونی می پیچد. این به این دلیل است که بند فرمان در یک زاویه قرار می گیرند و چرخ بیشتر در داخل می چرخد. هنگامی که خودرو به طور کامل چرخانده می شود، موقعیت چرخ شیب دار نیز به وضوح قابل مشاهده خواهد بود. این ساختار باعث بهبود ویژگی های رانندگی می شود.
زاویه وارد شده:
زاویه فرمان یک وسیله نقلیه را می توان بر اساس تعدادی از داده های خودرو محاسبه کرد. در زیر تصویری وجود دارد که زاویه α محاسبه شده است. محاسبه زاویه β مرحله بعدی است.
در صفحه پا بیرون در خم محاسبه در این تصویر با جزئیات کامل توضیح داده شده است.
مرکز نقش:
یک نکته مهم در سیستم تعلیق چرخ مفهوم "مرکز رول" است. محل مرکز رول نقش عمده ای در ویژگی های رانندگی دارد. موقعیت مرکز رول با موقعیت بازوهای پشتیبانی تعیین می شود. این یک مفهوم بسیار مهم در طراحی شاسی است. پایین آوردن خودرو نیز بر مرکز رول تأثیر می گذارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد مرکز نقش اینجا را کلیک کنید.
