You dont have javascript enabled! Please enable it!

سیستم روغن کاری

فاعل، موضوع:

  • عمومی
  • ساخت و بهره برداری از سیستم روغن کاری
  • خنک کننده
  • سیستم سامپ خشک

جلبک:
قطعات متحرک در موتور باید در حین کار دائماً روغن کاری شوند. اگر روغن کاری کافی نباشد، مثلاً به دلیل نقص در پمپ روغن، آلودگی شدید داخلی یا سطح روغن بسیار پایین، اصطکاک رخ می دهد. اصطکاک به این معنی است که قطعات مستقیماً با یکدیگر تماس دارند و هیچ لایه روغنی بین آنها وجود ندارد. نتیجه این است که صدای اضافی و سایش رخ می دهد و باعث می شود موتور در مدت زمان بسیار کوتاهی از کار بیفتد. بنابراین سیستم روغن کاری یکی از مهمترین وظایف را در کل موتور بر عهده دارد. اثر روان کنندگی با به دست می آید روغن موتور.

ساخت و بهره برداری از سیستم روغن کاری:
پمپ روغن تامین کننده روغن موتور برای اجزای بلوک موتور است. پمپ روغن در پایین بلوک موتور نصب می شود و اگر موتور مجهز به سیستم سامپ خشک نباشد، اغلب به طور جزئی یا کامل در مخزن روغن آویزان می شود. پمپ روغن از طریق یک زنجیر یا چرخ دنده هایی که مستقیماً به میل لنگ متصل هستند به حرکت در می آید. تصویر نشان می دهد که چگونه پمپ روغن (از طریق دنده پایین) توسط میل لنگ به حرکت در می آید.

هنگامی که میل لنگ می چرخد، چرخ دنده پمپ روغن توسط زنجیر به حرکت در می آید. پمپ شروع به چرخش داخلی می کند و روغن را از تابه روغن می مکد. قبل از اینکه روغن وارد پمپ روغن شود، ابتدا از یک غربال عبور می کند. این الک ذرات درشت خاک را حفظ می کند. این صافی نیز بلافاصله پس از جدا شدن ظرف روغن قابل مشاهده است.
روغن از طریق پمپ پمپ می شود فیلتر روغن فشرده شده از فیلتر روغن، روغن از طریق کانال های مختلف روغن پخش می شود. تعدادی از کانال های روغن به میل لنگ می روند تا بلبرینگ های شاتون روغن کاری شوند. روغن نیز از طریق شاتون به پیستون می رسد. روغن به کف پیستون برخورد می کند. این تضمین می کند که پیستون می تواند گرمای خود را دفع کند. روغن گرم دوباره داخل تابه روغن می ریزد. این را می توان در تصویر زیر مشاهده کرد.

همچنین یک یا چند کانال روغن به سرسیلندر منتهی می شود. در آنجا روغن به طور مساوی روی میل بادامک ها توزیع می شود. به دلیل وجود سوراخ هایی در لوله، روغن کافی برای روانکاری به تمام قسمت های میل بادامک می رسد.
چندین کانال برگشتی از سرسیلندر به تابه روغن کشیده می شود. هنگامی که روغن توسط شخصی پر می شود، روغن نیز از طریق آن جریان می یابد. روغن به آهستگی از طریق این کانال های برگشتی به ظرف روغن فرو می رود.
علاوه بر کانال های روغن، کانال های خنک کننده مختلف نیز هنگام جداسازی سرسیلندر قابل مشاهده است. کانال های روغن و خنک کننده نزدیک به هم هستند.

خنک کننده:
در تصویر بالا می بینید که پیستون توسط روغنی که از طریق شاتون تامین می شود خنک می شود. در بالای شاتون سوراخ هایی برای روانکاری پین پیستون در "انتهای کوچک" یا "چشم شاتون بالایی" وجود دارد. از این محل، روغن نیز به قسمت زیرین پیستون پاشیده می شود.

راه های دیگری نیز برای خنک کردن پیستون وجود دارد، یعنی از طریق سوراخی در پایه شاتون یا یک نازل روغن جداگانه. این نازل در شکل نشان داده شده است. یک جت روغن از طریق این سوراخ در شاتون یا نازل روغن به کف پیستون پاشیده می شود.

سیستم سامپ خشک:
سیستم سامپ خشک بخشی از سیستم روانکاری است که در آن موتور مجهز به کفگیر نیست. در موتورسیکلت‌ها، اتومبیل‌های مسابقه‌ای و رالی، بلوک موتور تا حد امکان پایین‌تر از سطح جاده آویزان می‌شود تا مرکز ثقل بهینه به دست آید. همچنین تأثیر مثبتی بر آیرودینامیک خودرو خواهد داشت، زیرا موتور دیگر مانع شکل دادن بدنه نمی شود. ظرف روغن با توجه به اندازه اش امکانات را محدود می کند. مزیت های دیگر این است که روغن دیگر نمی تواند در تابه روغن در نتیجه نیروهای g بچرخد و گزینه های خنک کننده بهتری برای روغن وجود دارد.

برای جمع آوری روغن از یک مخزن جداگانه روغن استفاده می شود. از دو پمپ روغن برای پمپاژ روغنی که از موتور به مخزن سرازیر شده و از مخزن به موتور باز می گردد استفاده می شود. 

پمپ روغن که وظیفه انتقال روغن از موتور به مخزن را بر عهده دارد باید ظرفیت بیشتری داشته باشد، زیرا اغلب هوای زیادی از موتور مکیده می شود.

سیستم سامپ خشک نیز دارای معایبی است. به دلیل تغییرات ساختاری در بلوک موتور و اجزای سیستم بسیار گران است. بزرگترین عیب این است که احتمال وجود هوا در روغن موتور بیشتر است. اگر روغن پمپ شده حاوی حباب های هوا باشد، این امر باعث آسیب یاتاقان، از جمله، یاتاقان های میل لنگ و شاتون می شود.