فاعل، موضوع:
- تاریخ
- ویژگی های سیستم تعلیق مک فرسون
تاریخ:
Earle S. MacPherson ساختار مک فرسون را در سال 1949 طراحی کرد که هنوز هم رایج ترین سیستم تعلیق جلو در این زمان است. اولین خودرویی که به سیستم تعلیق مک فرسون مجهز شد، فورد وادت بود.
ویژگی های سیستم تعلیق مک فرسون:
مزیت بزرگ سیستم تعلیق مک فرسون ترکیب فنر و کمک فنر است. این باعث صرفه جویی در فضا می شود و همچنین هنگام طراحی ماشین ساخت آن آسان است. در نتیجه هزینه های تولید نیز پایین است.
سیستم تعلیق مک فرسون توسعه بیشتر سیستم تعلیق با دو استخوان جناغی عرضی است (که ساختار جناغی دوبل نیز نامیده می شود). استخوان جناغی بالایی با میله پیستون کمک فنر جایگزین می شود که اکنون نیروهای جانبی را نیز جذب می کند. به همین دلیل است که برخورد با چرخ (توسط وسیله نقلیه دیگر یا هنگام برخورد به حاشیه) رخ می دهد در حال تبدیل شدن است رانده) معمولاً باعث آسیب مستقیم به میله پیستون می شود. این خیلی سریع تغییر شکل می دهد و بنابراین کج می شود. سپس کمک فنر کامل باید تعویض شود.
سیستم تعلیق مک فرسون همیشه در جلوی خودرو استفاده می شود. در اکسل عقب نیز گاهی از استرات ها استفاده می شود، اما از نوع مک پرسون نیستند. در سیستم تعلیق عقب، فنرهای سیم پیچ و کمک فنرها اغلب به طور جداگانه طراحی می شوند.
عملکرد فنر مارپیچ همانطور که در ابتدا فکر می کنید بر اساس خمش نیست، بلکه بر اساس پیچش (پیچ خوردگی) است. هنگامی که فنر فشرده می شود، میله مارپیچ پیچ خورده است.
بلبرینگ بالایی در بالای پایه قرار دارد. بلبرینگ بالا حرکت فرمان را امکان پذیر می کند. استرات اغلب با اتصالات پیچی به بدنه زیر کاپوت متصل می شود. پس این یک نقطه ثابت است. یاتاقان بالایی که در زیر قرار دارد تضمین می کند که پایه کامل می تواند به آرامی نسبت به نقطه ثابت بالایی بچرخد. این سیستم با عملکرد باربر و نقطه محوری با یاتاقان بالایی سیستم مک فرسون نامیده می شود.
صفحات مرتبط:
