گوشه دریفت

در اینجا دو حالت وجود دارد:

1. چرخ در وضعیت عادی (غلتان).
2. یک نیروی عرضی روی چرخ وجود دارد. نیروی برشی به توپی و مرکز لبه فشار می‌آورد، همانطور که اکنون در جهت فلش است. آج به سطح جاده "چسبنده" می ماند. دیواره جانبی لاستیک انعطاف پذیری بین آج و بقیه لاستیک را فراهم می کند. ارتفاع دیواره کناری و فشار باد لاستیک تأثیر عمده ای بر تغییر شکل دیواره جانبی دارد.

البته اکنون قابل درک است که یک دیواره جانبی نرم به نفع ویژگی های رانندگی خودرو نیست. هرچه دیواره جانبی بالاتر باشد (و فشار تایر کمتر باشد) بیشتر تغییر شکل می دهد. لاستیک سایز 195/65R15 دارای دیواره جانبی بالا و سایز 225/40R18 دارای دیواره جانبی نسبتاً صاف است. لاستیک ها هم همینطور دور چرخش، پس شبیه هم هستند. لاستیک 15 اینچی در پیچ ها بیشتر از 18 اینچی متمایل می شود. این باعث می شود لاستیک 18 اینچی برای رانندگی اسپرت تر مناسب باشد. همچنین بین فرمان و سطح جاده احساس بیشتری وجود دارد. عیب دیواره صاف تر و سفت تر این است که راحتی از بین می رود، زیرا خودرو سفت تر می شود. دیواره کناری آن خیلی صاف است که نمی‌تواند به اندازه 15 اینچ اثر تعلیق داشته باشد.