هدف سیستم های رفاهی این است که در هنگام رانندگی، پارک کردن و ایستادن، راحتی و سهولت استفاده را تا حد امکان برای سرنشینان وسیله نقلیه فراهم کنند. اگر خودرویی مجهز به تنظیم برقی آینه و کمک پارک باشد، پارک کردن در یک خیابان تنگ در امتداد حاشیه بلند آسان‌تر است. آب و هوای داخلی راحت و سیستم ناوبری خوانا نیز ایمنی را بهبود می بخشد زیرا مردم بهتر می توانند توجه خود را روی رانندگی متمرکز کنند.
تا دهه 90، مدل پایه یک خودروی جدید اغلب بسیار ساده بود، بنابراین بدون تهویه مطبوع، تنظیم شیشه و آینه برقی و ناوبری. امروزه، خودروهای سطح پایه در همه رنج‌های قیمتی به طور فزاینده‌ای به این سیستم‌های رفاهی مجهز می‌شوند.
