فاعل، موضوع:
- عمومی
- تنظیم تراشه
- تنظیم تراشه نرم افزاری
- تعویض تراشه اصلی (سخت افزار)
- نصب ECU اضافی
- جعبه قدرت
جلبک:
با تنظیم چیپ، فیلدهای نقشه در ECU (واحد کنترل موتور) تنظیم شده برای دستیابی به توان بالاتر یا مصرف کمتر (به نام Eco-tuning).
ویژگی های احتراق، فشار توربو و ترکیب مخلوط هوا/سوخت اغلب تنظیم می شوند.
موتورهای سوپرشارژ (توربو / کمپرسور) برای چیپ تیونینگ، هم موتورهای بنزینی و هم موتورهای دیزلی بسیار مناسب هستند. موتورهای تنفس طبیعی (که خود باید هوا را مکش کنند) برای چیپ تیونینگ مناسب نیستند. قدرت و گشتاور اغلب فقط چند درصد افزایش می‌یابد که در حین رانندگی به سختی قابل توجه است.
ممکن است تعجب کنید که چرا خودروسازان بلافاصله به یک خودرو قدرت بیشتری نمی دهند. معمولاً دلیل این است که تنظیمات عمداً برای مطابقت با استانداردهای جهانی آلایندگی انتخاب شده اند یا اینکه یک نوع خودرو دارای چندین موتور با ظرفیت سیلندر یکسان، اما با قدرت های متفاوت است. تنظیم یک راه هوشمند برای پاسخ به این است. البته پس از تیونینگ، خودرو همچنان باید استانداردهای آلایندگی قانونی را داشته باشد.
تنظیم چیپ:
نقشه احتراق را تنظیم کنید:
هر موتور بنزینی دارای پیش اشتعال خاصی است. با تنظیم چیپ، محدودیت پیشروی احتراق کمی بیشتر می شود.
به عنوان مثال: در یک موتور خاص با نرم افزار کارخانه، پیشروی احتراق بین 30 تا 40 درجه قبل از TDC، در سرعت 4700 دور در دقیقه متغیر است. هنگام افزایش سرعت به 5000 دور در دقیقه. موتور به حالت پیش اشتعال 0 درجه تغییر می کند.
تیونر حد را روی سرعت 5000 دور در دقیقه تنظیم می کند. به عنوان مثال، آن را به 5200 دور در دقیقه افزایش دهید. و از این سرعت فقط به 0 درجه پیشروی جرقه بزنید. این یک افزایش توان ایجاد می کند، زیرا فشار احتراق در این سرعت افزایش می یابد.
فشار توربو:
با افزایش حداکثر فشار توربو، مقدار بیشتری هوا وارد سیلندرها می شود. با تنظیم مقدار سوخت (زمان تزریق) بر این اساس، افزایش توان قابل توجهی حاصل می شود. فشار توربو توسط Waste-gate کنترل می شود. این شیر با فشار معینی باز می شود (به عنوان مثال 0,8 بار). تیونر این فشار را به عنوان مثال 1 بار افزایش می دهد. شیر فقط زمانی باز می شود که فشار پر شدن 1 بار رسیده باشد.
زمان تزریق:
با تنظیم زمان تزریق، می توان مقدار بیشتری سوخت به هوای ورودی وارد کرد. هنگامی که فشار توربو افزایش می یابد (هوای ورودی بیشتر) و سوخت بیشتری تزریق می شود، قدرت زیادی به دست می آید.
نه تنها ویژگی های احتراق، فشار توربو و زمان تزریق باید تنظیم شود، بلکه ویژگی های تمام سنسورها و محرک های موتور نیز باید تنظیم شود.
به عنوان مثال، سنسور ضربه ای: اگر ویژگی ها تغییر نکنند، این سنسور ضربه ای به زمان تزریق پاسخ می دهد که با مقادیر کارخانه مطابقت ندارد. این یک کد خطا در ECU ایجاد می کند (و بنابراین می تواند در یک برنامه اضطراری ختم شود). بنابراین، هر مشخصه هر سنسور باید بر اساس تنظیمات انجام شده برنامه ریزی شود.
تنظیم تراشه نرم افزار:
امروزه تمام تنظیمات چیپ از طریق نرم افزار در ECU بارگذاری می شود. این نرم افزار از طریق ECU خودرو از طریق دوشاخه OBD خوانده می شود، تنظیم و سپس بارگذاری مجدد می شود.
بسیاری از تیونرها بسته های کاملی را برای انواع مختلف موتور ارائه می دهند. این نرم افزار به طور گسترده تست شده و ذخیره شده است.
اگر صاحب خودرو تنظیماتی را روی موتور انجام داده باشد (به توربو بزرگتر، اینترکولر بزرگتر، انژکتورهای دیگر و غیره فکر کنید)، باید یک برنامه تیونینگ جدید نوشته شود. معمولاً ماشین روی یک میز تست قدرت قرار می گیرد. مقادیر موجود در ECU خوانده و ویرایش می شوند. با انجام مجدد اندازه گیری توان، نمودارهای منحنی توان و گشتاور را می توان برای تعیین اینکه آیا نتایج مورد نظر به دست آمده است یا خیر، استفاده کرد. اگر گشتاور یا خط برق در جایی افت شدید نشان دهد، ممکن است برنامه ریزی ضعیف را نشان دهد. با چند بار تنظیم نرم افزار و اجرای آزمایشی دیگر، منحنی قدرت و گشتاور تمیز ایجاد می شود (تصویر را ببینید).
تعویض تراشه اصلی (سخت افزار):
تراشه اصلی از ECU خارج می شود و یک تراشه جدید با نرم افزار تنظیم که از قبل برنامه ریزی شده است لحیم می شود. این تراشه ها را نمی توان از پلاگین OBD برنامه ریزی کرد. با این حال، این یک فناوری قدیمی است و دیگر در خودروهای جدید امروزی استفاده نمی شود.
نصب ECU اضافی:
با این روش تیونینگ یک ECU مجزا به همراه مجموعه کابلی عرضه می شود. ECU اصلی حفظ می شود و یک ECU اضافی با نرم افزار تنظیم متصل می شود. مجموعه سیم کشی به سادگی یک سیستم حلقه ای بین دو ECU است. این فناوری امروزه در تیونینگ فولکس واگن و سایرین به طور فزاینده ای رایج شده است. نمودار سمت چپ ECU اصلی و در سمت راست ECU با نرم افزار تنظیم متصل به ECU اصلی را نشان می دهد.
جعبه قدرت:
یک پاور باکس معمولا ارزان‌ترین، اما بدترین راه برای تنظیم است. جعبه برق سیگنال های ورودی به ECU را دستکاری می کند. یعنی سیگنال هایی که سنسورها به ECU ارسال می کنند تغییر می کند. معمولا سیگنال های فشار سوخت (ریل)، سنسورهای دما و جرم سنج هوا تبدیل می شوند. عواقب آن، از جمله، این است که فشار سوخت / فشار ریل بیش از حد افزایش می یابد و نسبت هوا به سوخت دیگر درست نیست زیرا سیگنال های اندازه گیری جرم هوا تنظیم شده است.
قدرت کمی افزایش می یابد (کمتر از چیپ تیونینگ)، اما طول عمر قطعات موتور به طور قابل توجهی کاهش می یابد. آلودگی داخلی موتور نیز افزایش خواهد یافت. بنابراین جعبه برق توصیه نمی شود.
صفحات مرتبط:
