Μαθήματα:
- Εισαγωγή σχέσεων μετάδοσης
- Δύναμη στους τροχούς
- Προσδιορίστε τον παράγοντα Κ σύμφωνα με τη γεωμετρική σειρά
- Προσδιορίστε τον παράγοντα Κ σύμφωνα με τη διορθωμένη γεωμετρική σειρά (σειρά Jante)
- Προσδιορισμός των σχέσεων μετάδοσης (εισαγωγή)
- Υπολογίστε τη μείωση της 1ης ταχύτητας
- Υπολογίστε τη μείωση της 5ης ταχύτητας (σύμφωνα με τη γεωμετρική σειρά)
- Υπολογισμός άλλων μειώσεων (σύμφωνα με τη γεωμετρική σειρά)
- Υπολογίστε τις μειώσεις σύμφωνα με τη διορθωμένη γεωμετρική σειρά (σειρά Jante)
- Υπολογισμός ταχύτητας οχήματος ανά μείωση (γεωμετρική σειρά)
- Υπολογισμός ταχύτητας οχήματος ανά μείωση (διορθωμένη γεωμετρική σειρά)
Εισαγωγή σχέσεων μετάδοσης:
Η σχέση μετάδοσης καθορίζεται από:
- Ο αριθμός των δοντιών των γραναζιών (όπως το κιβώτιο ταχυτήτων)
- Η διάμετρος των τροχαλιών (όπως τα εξαρτήματα που κινούνται από τον πολλαπλό ιμάντα)
Το σχήμα δείχνει ότι το γρανάζι Α έχει 20 δόντια και το γρανάζι Β έχει 40 δόντια. Η αναλογία είναι 40/20 = 2:1.
Αυτό σημαίνει ότι το γρανάζι Α (με κίνηση) κάνει δύο στροφές όταν το γρανάζι Β κάνει μία περιστροφή. Στην πράξη αυτό δεν συμβαίνει ποτέ στην πραγματικότητα. Εξασφαλίζεται πάντα μια αναλογία, η οποία ποτέ δεν είναι ακριβώς 2,00:1, γιατί στην τελευταία περίπτωση τα ίδια δόντια πλένονται σε κάθε περιστροφή. Εάν το γρανάζι Β είχε 39 δόντια (1,95:1) ή 41 δόντια (2,05:1), τα γρανάζια του Α και Β θα έπλεκαν ένα δόντι περαιτέρω σε κάθε περιστροφή, με αποτέλεσμα 20 φορές λιγότερη φθορά από την αναλογία 2:1.
Μια υψηλή σχέση μετάδοσης (όπου το γρανάζι κίνησης είναι μικρό και το κινούμενο κιβώτιο ταχυτήτων είναι μεγάλο) δίνει υψηλή τελική ταχύτητα και μια χαμηλή σχέση μετάδοσης δίνει μεγαλύτερη ελκτική δύναμη. Στο κιβώτιο ταχυτήτων ενός αυτοκινήτου (καταρχήν όλα τα μηχανοκίνητα οχήματα), ο σχεδιασμός λαμβάνει υπόψη τους σκοπούς για τους οποίους θα χρησιμοποιηθεί το αυτοκίνητο. Ένα αυτοκίνητο που προορίζεται κυρίως για τη μεταφορά μεγάλου φορτίου θα χρειαστεί περισσότερη δύναμη έλξης σε χαμηλές ταχύτητες από ένα σπορ αυτοκίνητο που χρειάζεται να μπορεί να φτάσει σε υψηλή τελική ταχύτητα. Η σχέση μετάδοσης της υψηλότερης σχέσης μετάδοσης πρέπει να είναι κατασκευασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε οι μέγιστες στροφές του κινητήρα να μπορούν να επιτευχθούν με τη μέγιστη ισχύ κινητήρα. Θα ήταν κρίμα αν η ταχύτητα ήταν ήδη κοντά στο όριο και υπήρχε ακόμα αρκετή δύναμη για να επιταχύνει περαιτέρω. Εκτός από την υψηλότερη ταχύτητα, πρέπει επίσης να επιλεγεί προσεκτικά η χαμηλότερη ταχύτητα. το αυτοκίνητο πρέπει να μπορεί να απομακρύνεται με την πρώτη ταχύτητα σε κλίση 40% στις χειρότερες συνθήκες χωρίς κανένα πρόβλημα. Επιπλέον, πρέπει να καθοριστούν μεταξύ τους οι σχέσεις των ενδιάμεσων ταχυτήτων, δηλαδή 2, 3 και 4 (ενδεχομένως και 5 αν αφορά κιβώτιο 6 σχέσεων).
Δύναμη στους τροχούς
Στο γράφημα (στην εικόνα), τα χαρακτηριστικά του κινητήρα υποδεικνύονται με τις μπλε γραμμές και τα χαρακτηριστικά του οχήματος με την κόκκινη γραμμή. Εδώ μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα ότι η 1η ταχύτητα ασκεί υψηλή δύναμη στους τροχούς (περίπου 7200N, άρα 7,2kN) και ότι η υψηλότερη ταχύτητα (5η) ασκεί μια μέγιστη δύναμη 1500N στους τροχούς.
Καθώς η ταχύτητα και η επιτάχυνση του οχήματος αυξάνονται, η δύναμη που παρέχεται στους τροχούς μειώνεται. Η εξέλιξη των μπλε γραμμών είναι αποτέλεσμα των σχέσεων μετάδοσης και η κεκλιμένη κόκκινη γραμμή είναι το αποτέλεσμα της αντίστασης οδήγησης (κύλιση και αντίσταση αέρα).
Προσδιορίστε τον παράγοντα Κ σύμφωνα με τη γεωμετρική σειρά:
Το παρακάτω κείμενο σχετίζεται με το παρακάτω διάγραμμα πριονωτή.
Εάν επιταχύνετε στη μέγιστη ταχύτητα κινητήρα στην πρώτη ταχύτητα, πρέπει να αλλάξετε στη 2η ταχύτητα.
Μετά την αλλαγή και την απεμπλοκή, οι στροφές του κινητήρα θα έχουν πέσει και η ταχύτητα του οχήματος θα είναι ακόμα η ίδια. Όταν αλλάζετε από την 1η στη 2η ταχύτητα, οι στροφές του κινητήρα ακολουθούν την κόκκινη γραμμή στο παρακάτω γράφημα. Οι στροφές του κινητήρα θα μειωθούν από "n Pmax" σε "n Mmax".
Οι έγχρωμες γραμμές περιγράφουν τον παράγοντα Κ. Το μέγεθος του παράγοντα Κ καθορίζει το μέγεθος των έγχρωμων γραμμών. Εάν τα "n Mmax" και "n Pmax" είναι κοντά το ένα στο άλλο, ο παράγοντας K είναι μικρός. Έτσι υπάρχουν μικρότερα κενά μεταξύ των μεταδόσεων.
Λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο με τα άλλα γρανάζια. Εάν επιταχύνετε στο "n Pmax" από τη 2η ταχύτητα (έως V2), η πράσινη γραμμή ακολουθείται σε "n Mmax" κατά την αλλαγή ταχύτητας.
- n Pmax: Οι στροφές κινητήρα με τις οποίες επιτυγχάνεται η μέγιστη ισχύς (π.χ. 6000 rpm) με "n Pmax" ως "ταχύτητα στη μέγιστη ισχύ"
- n Mmax: Οι στροφές κινητήρα με τις οποίες επιτυγχάνεται η μέγιστη ροπή (π.χ. 4000 rpm) με «n Mmax» ως «ταχύτητα στη μέγιστη ροπή»
Οι σχέσεις μεταξύ των ταχυτήτων και των ταχυτήτων παραμένουν οι ίδιες. Επομένως, όλες οι έγχρωμες γραμμές (Κ1 έως Κ5) παραμένουν ίδιες. Ο παράγοντας Κ καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά του κινητήρα. Ο παράγοντας Κ βρίσκεται μεταξύ των στροφών του κινητήρα της μέγιστης ροπής και της μέγιστης ισχύος του κινητήρα. Επομένως, οι σχέσεις μετάδοσης του κιβωτίου ταχυτήτων υπολογίζονται με βάση αυτό το χαρακτηριστικό κινητήρα. Ο παράγοντας Κ μπορεί να προσδιοριστεί για τη γεωμετρική σειρά ως εξής:
K = n Pmax / n Mmax
K = 6000 / 4000
Κ = 1,5
Ο συντελεστής Κ του 1,5 καθορίζει τις μειώσεις (μεταδόσεις) όλων των ταχυτήτων. Όλα αυτά συντονίζονται μεταξύ τους. Η γεωμετρική σειρά δεν εφαρμόζεται σε επιβατικά αυτοκίνητα λόγω των μεγάλων κενών στις υψηλότερες ταχύτητες. Τα κιβώτια ταχυτήτων των επιβατικών αυτοκινήτων είναι σχεδιασμένα σύμφωνα με τη διορθωμένη γεωμετρική σειρά (σειρά Jante's).
Προσδιορίστε τον παράγοντα Κ σύμφωνα με τη διορθωμένη γεωμετρική σειρά (σειρά Jante):
Στα επιβατικά αυτοκίνητα, τα κενά μεταξύ των χαμηλών ταχυτήτων είναι συχνά μεγάλα και γίνονται μικρότερα με τις υψηλότερες ταχύτητες. Τα μικρά κενά μεταξύ των υψηλών ταχυτήτων έχουν ως αποτέλεσμα μικρή απώλεια επιτάχυνσης. Οι σχέσεις στις υψηλότερες ταχύτητες γίνονται όλο και μικρότερες, επιτρέποντας τη μέγιστη χρήση της ισχύος του κινητήρα. Μπορείτε επίσης να παρατηρήσετε αυτό. Οι στροφές του κινητήρα πέφτουν περισσότερο μεταξύ της αλλαγής από την 1η στη 2η ταχύτητα παρά μεταξύ της αλλαγής από την 3η στην 4η ταχύτητα. Αυτό είναι ορατό στο παρακάτω διάγραμμα πριονωτή. η κόκκινη γραμμή είναι μεγαλύτερη από την κίτρινη γραμμή:
Η αριθμητική σειρά ονομάζεται επίσης «σειρά του Jante». Είναι μια διορθωμένη γεωμετρική σειρά.
Ο παράγοντας Κ είναι διαφορετικός μεταξύ όλων των ταχυτήτων. Αυτό έχει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τις προαναφερθείσες γεωμετρικές σειρές με σταθερή τιμή Κ. Επειδή οι σχέσεις στις υψηλότερες ταχύτητες γίνονται μικρότερες, χρησιμοποιείται η μέγιστη ισχύς του κινητήρα. Η δύναμη στους τροχούς είναι πλέον μεγαλύτερη από ό,τι στη γεωμετρική σειρά.
Ο παράγοντας Κ είναι πλέον διαφορετικός για κάθε ταχύτητα (όλες οι έγχρωμες γραμμές έχουν διαφορετικό μήκος), επομένως πρέπει τώρα να προσδιορίζονται όλα με υπολογισμό. Οι σχέσεις μετάδοσης των γραναζιών μπορούν να προσδιοριστούν χρησιμοποιώντας τον παράγοντα Κ. Χωρίς να γνωρίζουμε τον παράγοντα Κ, μπορεί να προσδιοριστεί η μείωση της χαμηλότερης ή της υψηλότερης ταχύτητας, αλλά οι υπόλοιπες επιταχύνσεις πρέπει στη συνέχεια να υπολογιστούν με τον συντελεστή Κ. Μόνο τότε μπορεί να σχεδιαστεί το διάγραμμα πριονωτή.
Προσδιορισμός των σχέσεων μετάδοσης (εισαγωγή):
Ο κατασκευαστής του κιβωτίου ταχυτήτων πρέπει να λάβει υπόψη του πολλά πράγματα. Τα κιβώτια ταχυτήτων στο κιβώτιο ταχυτήτων πρέπει να συναρμολογούνται με προσοχή. Για παράδειγμα, παράγοντες όπως οι ταχύτητες στις οποίες ο κινητήρας έχει τη μεγαλύτερη ροπή και ισχύ, η δυναμική ακτίνα του ελαστικού, η μείωση του διαφορικού και η απόδοση ολόκληρου του συστήματος μετάδοσης είναι σημαντικοί. Αυτό παρατίθεται παρακάτω:
Οι ταχύτητες όπου ο κινητήρας έχει τη μεγαλύτερη ροπή και ισχύ:
Αυτές είναι οι ταχύτητες "n Pmax" και "n Mmax" που φαίνονται στην παραπάνω εικόνα της γεωμετρικής σειράς.
Η δυναμική ακτίνα του ελαστικού:
Αυτή είναι η απόσταση μεταξύ του κέντρου του κόμβου και της επιφάνειας του δρόμου. Όσο μικρότερος είναι ο τροχός, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ταχύτητα του τροχού με την ίδια ταχύτητα του οχήματος. Η δυναμική ακτίνα του ελαστικού μπορεί να υπολογιστεί ως εξής (εάν είναι ήδη γνωστό):
Το μέγεθος του ελαστικού πρέπει να είναι γνωστό για να υπολογιστεί αυτό. Ως παράδειγμα, παίρνουμε το μέγεθος ελαστικού 205/55R16. Αυτό σημαίνει ότι το ελαστικό είναι (205 x 0,55) = 112,75 mm = ύψος 11,28 cm. Επειδή είναι 16 ίντσες, αυτό πρέπει να μετατραπεί σε εκατοστά: 16 x 2,54 (ίντσα) = 40,64 cm.
Αφορά την απόσταση μεταξύ του οδοστρώματος και της πλήμνης, επομένως το συνολικό ύψος των 40,64 cm πρέπει να διαιρεθεί με το 2: 40,64 / 2 = 20,32 cm.
Η δυναμική ακτίνα ελαστικού (Rdyn) είναι τώρα: 11,28 + 20,32 = 31,60 cm.
Η μείωση του διαφορικού:
Το διαφορικό έχει πάντα σταθερή σχέση μετάδοσης. Το κιβώτιο ταχυτήτων πρέπει να είναι προσαρμοσμένο σε αυτό. Τα επαγγελματικά οχήματα μπορούν να έχουν έως και 5 διαφορικά στην κίνηση.
Η απόδοση του συνολικού συστήματος μετάδοσης κίνησης:
Λόγω απωλειών τριβής, μεταξύ άλλων, υπάρχει πάντα ένα συγκεκριμένο ποσοστό απώλειας. Αυτό εξαρτάται επίσης από το πάχος του λαδιού (και τη θερμοκρασία). Συνήθως η απόδοση είναι γύρω στο 85 με 90%.
Τώρα θα προσδιορίσουμε τις σχέσεις μετάδοσης (μειώσεις) ενός πλασματικού κινητήρα και κιβωτίου ταχυτήτων.
Οι παρακάτω προδιαγραφές είναι γνωστές:
- Βάρος οχήματος: 1500 kg
- Επιτάχυνση πτώσης (G): 9,81m/s2
- Τύπος κιβωτίου ταχυτήτων: Χειροκίνητο με 5 ταχύτητες και όπισθεν
- Δυναμική ακτίνα ελαστικού: 0,32 m (= 31,60 cm από τον προηγούμενο υπολογισμό)
- Μείωση διαφορικού: 3,8:1
- Απόδοση συστήματος μετάδοσης κίνησης: 90%
- Μέγιστη ταχύτητα οχήματος: 220 km/h (220 / 3,6 = 61,1 m/s)
- Μέγιστη κλίση: 20%
- Συντελεστής αντίστασης κύλισης (μ): 0,020
- n Pmax: 100kW στις 6500 rpm
- n Mmax: 180 Nm στις 4500 rpm
Πρώτα πρέπει να καθοριστεί πόση ροπή μπορούν να μεταδώσουν οι τροχοί στο οδόστρωμα. Αυτό εξαρτάται από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το όχημα, επειδή οδηγεί σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο με χαμηλό συντελεστή αντίστασης κύλισης; Αυτό μπορεί να υπολογιστεί μαζί με την αντίσταση κύλισης και τη δυναμική ακτίνα του ελαστικού. Ο τύπος για την αντίσταση κύλισης έχει ως εξής:
Frol = μ xmxgx cos α (για επεξήγηση, ανατρέξτε στη σελίδα κινητικές αντιστάσεις)
Frol = 0,020 x 1500 x 9,81 x cos 18 = 279,9 N
Επειδή υπάρχει κλίση, η κλίση F πρέπει επίσης να υπολογιστεί:
F κλίση = mxgx sin α
Κλίση F = 1500 x 9,81 x sin 18 = 4547,2 N
Η αντίσταση του αέρα μπορεί να παραμεληθεί, επομένως η συνολική αντίσταση οδήγησης είναι η εξής:
Frij = Frol + Fslope
Frij = 279,9 + 4547,2 = 4827,1 N
Για να υπολογιστεί η μέγιστη ροπή που μπορούν να μεταδώσουν οι τροχοί στο οδόστρωμα, το Frij πρέπει να πολλαπλασιαστεί με τη δυναμική ακτίνα του ελαστικού
Mwiel = Frij x Rdyn
Μ τροχός = 4827,1 x 0,32
Mτροχός = 1544,7 Nm
Παράγοντας Κ:
Τώρα θα υπολογίσουμε τον παράγοντα Κ:
K = n Pmax / n Mmax
K = 6000 / 4500
Κ = 1,33
Υπολογίστε τη μείωση της 1ης ταχύτητας:
Ο τύπος για τον υπολογισμό της πρώτης ταχύτητας είναι ο εξής:
Υπολογίστε τη μείωση της 5ης ταχύτητας (σύμφωνα με τη γεωμετρική σειρά):
Η μείωση της 5ης ταχύτητας μπορεί επίσης να προσδιοριστεί με παρόμοιο τρόπο. Η 5η ταχύτητα πρέπει να καθοριστεί με βάση τις μέγιστες στροφές του κινητήρα, γιατί θα ήταν ενοχλητικό αν ο κινητήρας είχε ακόμα αρκετή ισχύ για να επιταχύνει περαιτέρω ενώ έχει επιτευχθεί η μέγιστη ταχύτητα κινητήρα (και επομένως η μέγιστη ταχύτητα του αυτοκινήτου). Η ταχύτητα του τροχού (nWheel) στη μέγιστη ταχύτητα του οχήματος είναι επίσης σημαντική. Αυτό πρέπει πρώτα να υπολογιστεί:
Τώρα που η ταχύτητα του τροχού είναι γνωστή στη μέγιστη ταχύτητα του οχήματος των 220 km/h (61,1 μέτρα ανά δευτερόλεπτο), μπορεί να υπολογιστεί η μείωση της 5ης ταχύτητας.
Υπολογισμός άλλων μειώσεων (σύμφωνα με τη γεωμετρική σειρά):
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η μείωση της 5ης ταχύτητας είναι 0,87 και του συντελεστή Κ = 1,33.
Με αυτά τα δεδομένα (σύμφωνα με τη γεωμετρική σειρά) μπορούν να υπολογιστούν οι μειώσεις της 2ης, 3ης και 4ης ταχύτητας.
i5 = (έχει ήδη υπολογιστεί στο παρελθόν)
i4 = K x i5
i3 = K x i4
i2 = K x i3
i1 = K x i2
Η μείωση i1 είναι ήδη γνωστή εδώ, οπότε αν το υπόλοιπο υπολογιστεί σωστά, θα πρέπει να προκύψει ο ίδιος αριθμός (δηλαδή 2,51). Μια μικρή απόκλιση είναι φυσιολογική, γιατί στο μεταξύ έχουν γίνει πολλές στρογγυλοποιήσεις. Τώρα μπορεί να συμπληρωθεί η σειρά όλων των μειώσεων. Οι υπολογισμοί πρέπει να γίνονται από πάνω προς τα κάτω. Η απάντηση του i5 χρησιμοποιείται για το i4 και του i4 για το i3 κ.λπ.
i5 = 0,87
i4 = 1,33 x 0,87 = 1,16
i3 = 1,33 x 1,16 = 1,50
i2 = 1,33 x 1,50 = 2,00
i1 = 1,33 x 2,00 = 2,60
Ο πίνακας γεωμετρικών σειρών μπορεί τώρα να συμπληρωθεί.
Υπολογισμός μειώσεων σύμφωνα με τη διορθωμένη γεωμετρική σειρά (σειρά Jante):
Νωρίτερα στη σελίδα εξηγήθηκε η διαφορά μεταξύ της γεωμετρικής σειράς και της «διορθωμένης» γεωμετρικής σειράς. Η διορθωμένη γεωμετρική σειρά, που ονομάζεται επίσης "σειρά Jante", έχει το πλεονέκτημα ότι ο παράγοντας Κ στις υψηλότερες μειώσεις είναι πιο κοντά μεταξύ τους. Ο παράγοντας Κ για τη γεωμετρική σειρά ήταν σταθερός (αυτός ήταν n P max διαιρεμένο με n M max και ήταν 1,33). Αυτό έδωσε επίσης μια σταθερή τιμή στο γράφημα.
Με τη διορθωμένη γεωμετρική σειρά, υπάρχει μια γραμμή στο γράφημα που δείχνει ότι η τιμή K δεν είναι σταθερή. Ο παράγοντας Κ μειώνεται με κάθε επιτάχυνση.
Η διορθωμένη γεωμετρική σειρά έχει μια σταθερή τιμή. Το δηλώνουμε με ένα m. Η τιμή του m = 1,1.
Ο γενικός τύπος της τιμής Κ της διορθωμένης γεωμετρικής σειράς έχει ως εξής:
Επεξήγηση του τύπου:
z-1 = ο αριθμός των γραναζιών μείον ένα
i1 = μείωση της πρώτης ταχύτητας
m στην έκτη δύναμη = σταθερά στην 6η
iz = ο συνολικός αριθμός ταχυτήτων
Συμπληρωμένο, αυτό δίνει την τέταρτη ρίζα του 2,6 / (1,1^6 x 0,87)
(Πληκτρολογήστε την τετραγωνική ρίζα στην αριθμομηχανή ως εξής: πρώτα πληκτρολογήστε 4, μετά SHIFT ακολουθούμενο από το ριζικό πρόσημο με ένα x από πάνω του. Στη συνέχεια γράψτε τον πολλαπλασιασμό κάτω από τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ των παρενθέσεων).
Η απάντηση είναι: 1,14
Η τιμή K της διορθωμένης γεωμετρικής σειράς είναι επομένως 1,14. Θα το υπολογίσουμε περαιτέρω:
i5 = (υπολογίστηκε προηγουμένως)
i4 = K x i5
i3 = K2 xmx i5
i2 = K3 x m3 x i5
i1 = K4 x m6 x i5
Το i5 είναι γνωστό. αυτό είναι δηλαδή 0,87. Η τιμή Κ είναι 1,14 και το m είναι 1,1. Με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να συμπληρώσουμε τον πίνακα:
i5 = 0,87
i4 = 1,14 x 0,87
i3 = 1,142 x 1,1 x i5
i2 = 1,143 x 1,13 x i5
i1 = 1,144 x 1,16 x i5
i5 = 0,87
i4 = 0,99
i3 = 1,24
i2 = 1,72
i1 = 2,60
Ο πίνακας της διορθωμένης γεωμετρικής σειράς μπορεί τώρα να συμπληρωθεί:
Υπολογισμός ταχύτητας οχήματος ανά μείωση (γεωμετρική σειρά):
Η ταχύτητα του οχήματος μπορεί να προσδιοριστεί για κάθε μείωση. Αυτή είναι η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να επιτύχει το όχημα σε αυτή τη σχέση με τη μέγιστη ταχύτητα των 6000 στροφών ανά λεπτό. Ο υπολογισμός έχει ως εξής:
Vόχημα 1η μείωση = 2 x π x nΤροχός x Rdyn
(nΤροχός μόλις υπολογίστηκε για την πρώτη ταχύτητα και το Rdyn ήταν ήδη γνωστό, αυτό είναι 0,32 m. Στη συνέχεια μπορεί να εισαχθεί ο τύπος:
Vόχημα 1η μείωση = 2 x π x 10,12 x 0,32
Vόχημα 1η μείωση = 20,35 m/sx 3,6 = 73,25 km / h
Οι άλλες επιταχύνσεις μπορούν να υπολογιστούν απλώς αλλάζοντας το Z = 2,60 στον πρώτο τύπο στη μείωση της επιθυμητής επιτάχυνσης και στη συνέχεια εισάγοντας αυτό ως nWheel στον δεύτερο τύπο.
Οι υπόλοιπες ταχύτητες έχουν το εξής αποτέλεσμα:
2η ταχύτητα: 95,2 km / h
3η ταχύτητα: 127 km / h
4η ταχύτητα: 164,2 km / h
5η ταχύτητα: 219 km / h (αυτή είναι η μέγιστη ταχύτητα του αυτοκινήτου)
Αυτές οι ταχύτητες μπορούν να εισαχθούν στον πίνακα της γεωμετρικής σειράς.
Υπολογισμός ταχύτητας οχήματος ανά μείωση (διορθωμένη γεωμετρική σειρά):
Ο υπολογισμός είναι ακριβώς ο ίδιος και επομένως δεν σημειώνεται πλέον.
1η ταχύτητα: 73,2 km/h
2η ταχύτητα: 110,75 km/h
3η ταχύτητα: 153,61 km/h
4η ταχύτητα: 192,40 km/h
5η ταχύτητα: 219 km/h
Όπως φαίνεται τώρα ξεκάθαρα, οι τελικές ταχύτητες του αυτοκινήτου είναι οι ίδιες για τη γεωμετρική και τη διορθωμένη γεωμετρική σειρά. Στη γεωμετρική σειρά (την πρώτη) τα κενά μεταξύ των υψηλότερων γραναζιών είναι πολύ μεγάλα και στη διορθωμένη γεωμετρική σειρά τα κενά μεταξύ όλων των γραναζιών είναι σχεδόν τα ίδια. Το τελευταίο χρησιμοποιείται στα σημερινά οχήματα.
