πινακίδα κυκλοφορίας

Ιστορία:
Δύο χρόνια μετά την εμφάνιση του πρώτου αυτοκινήτου στους δρόμους στην Ολλανδία, οι πρώτες πινακίδες κυκλοφορίας (που τότε ονομάζονταν άδειες οδήγησης) τοποθετήθηκαν σε πολλά αυτοκίνητα το 1898. Αυτό έκανε την Ολλανδία την πρώτη χώρα στον κόσμο που εισήγαγε εθνική πινακίδα κυκλοφορίας.

Η πρώτη σειρά πινακίδων κυκλοφορίας ήταν από το 1 έως το 14, παρακάμπτοντας τον τρελό αριθμό 11. Τα έγγραφα δείχνουν ότι αυτή η πρώτη σειρά αριθμών προωθήθηκε στο 8 στις 1899 Αυγούστου 168. Επτά χρόνια αργότερα, στις 15 Ιανουαρίου 1906, εκδόθηκε τελικά η τελευταία άδεια οδήγησης (αριθμός 2065). Στο εξής, το αυτοκίνητο και ο οδηγός έπρεπε να έχουν και άδεια οδήγησης και κάρτα αριθμού. Αυτό το πιστοποιητικό αριθμού, λένε η νέα πινακίδα κυκλοφορίας, δημιουργήθηκε σύμφωνα με ένα επαρχιακό σύστημα. Όλες οι επαρχίες έλαβαν τη δική τους επιστολή. Το σύστημα αυτό λειτούργησε μέχρι και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι πρώτοι αριθμοί πινακίδων συνδέονταν επίσης με μια επαρχία, επειδή στην αρχή οι αυτοκινητιστές έμεναν συνήθως εντός της επαρχίας. Ωστόσο, η κυκλοφορία διέσχιζε όλο και περισσότερο τα επαρχιακά σύνορα και αποφασίστηκε να διευθετηθεί η διοίκηση σε εθνικό επίπεδο, σε μια κεντρική τοποθεσία. Αυτή ήταν η προέλευση του RDW (τότε ακόμη η Εθνική Υπηρεσία Οδικών Μεταφορών). Μόλις το 1951 εισήχθη το σύστημα πινακίδων κυκλοφορίας –όπως το γνωρίζουμε σήμερα– με τον συνδυασμό τριών φορές δύο γραμμάτων ή δύο αριθμών.

Οι ολλανδικοί αριθμοί πινακίδας αποτελούνται σε ζεύγη από συνδυασμό 2 γραμμάτων και 4 αριθμών ή 4 γραμμάτων και 2 αριθμών. Πριν από το 1951, έγινε εκτενής έρευνα για να καθοριστεί ποιος συνδυασμός γραμμάτων και αριθμών θα ήταν καλύτερος. Πολλές οπτικές δυνατότητες έχουν δοκιμαστεί έναντι του κριτηρίου της αναγνωρισιμότητας. Η πινακίδα όπως την ξέρουμε σήμερα, η οποία χωρίζεται σε τρεις ομάδες των δύο χαρακτήρων, ήταν η πιο ξεκάθαρη και πιο εύκολα αναγνωρίσιμη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι σε ορισμένες περιπτώσεις ο ιδιοκτήτης του οχήματος πρέπει να αναγνωρίζεται γρήγορα και εύκολα.
Μέχρι το 1951, την έκδοση και την εγγραφή των εγγράφων οχημάτων φρόντιζε το Επαρχιακό Στέλεχος των επαρχιών. Οι αριθμητικές κάρτες ήταν προσωπικές και εκδόθηκαν «ισόβια» (του κατόχου). Κάθε επαρχία είχε ένα ή δύο σταθερά γράμματα, ακολουθούμενα από έως και πέντε αριθμούς. Παρακάτω μπορείτε να δείτε ποιες επαρχίες είχαν ποια γράμματα:

Α = Γκρόνινγκεν
GZ = Βόρεια Ολλανδία
B = Friesland
H = Νότια Ολλανδία
D = Drenthe
HZ = Νότια Ολλανδία
E = Overijssel
Κ = Ζηλανδία
M = Gelderland
Ν = Βόρεια Βραβάντη
L = Ουτρέχτη
P = Limburg
G = Βόρεια Ολλανδία
R = Τμήματα

Η νέα σειρά ξεκίνησε με την τοποθέτηση των δύο γραμμάτων μπροστά από τους τέσσερις αριθμούς. Η πρώτη πινακίδα κυκλοφορίας που εκδόθηκε ήταν ND-00-01.
Το 1965 τα δύο γράμματα ήρθαν μετά τους αριθμούς. Η πρώτη πινακίδα κυκλοφορίας ήταν τότε 00-01-μ.Χ. Το 1973 εκδόθηκε η πρώτη πινακίδα με τα γράμματα μεταξύ των αριθμών. Ήταν 00-AD-01. Σε αυτές τις τρεις σειρές, οι συνδυασμοί γραμμάτων SA και SS δεν χρησιμοποιήθηκαν, γιατί θύμιζαν πολύ τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν τελείωσαν αυτές οι τρεις σειρές, ξεκινήσαμε με τις πινακίδες με τέσσερα γράμματα και δύο αριθμούς. Η πρώτη πινακίδα κυκλοφορίας (DB-01-BB) εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1978.

Μετά την ολοκλήρωση αυτής της σειράς ήρθε η ώρα για έναν άλλο συνδυασμό. Τα γράμματα για τους αριθμούς. Το DB-BB-01 ήταν το πρώτο τεύχος και εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 1991.

Από τον Ιούνιο του 1999, οι αριθμοί ήρθαν πριν από τα γράμματα. Ο πρώτος αριθμός ήταν 01-DB-BB.
Δεν υπάρχουν φωνήεντα στην τρέχουσα σειρά τεσσάρων γραμμάτων και δύο αριθμών. Αυτό έγινε για να αποφευχθεί ο ανεπιθύμητος σχηματισμός λέξεων. Τα γράμματα C και Q επίσης δεν χρησιμοποιούνται, επειδή αυτά τα γράμματα μοιάζουν πάρα πολύ με μηδέν.